Fietsdiefstal: 'Ik kan er nog om janken'

Oorspronkelijk gepubliceerd op: https://www.fietsersbond.nl/nieuws/fietsdiefstal-ik-kan-er-nog-om-janken/

Voor de politie heeft fietsdiefstal geen prioriteit meer. Dat verklaarde een woordvoerder van de Nationale Politie tegenover RTL4. Voor fietsers heeft diefstal een grote impact. Dat blijkt uit de mails die wij van fietsers ontvingen. ‘Ik ben die klap nog stééds niet te boven.’ ‘Aandenken aan mijn broer’ ‘In mijn leven ben ik zeker 2…

Ook ik heb het meegemaakt, in 2011 werd mijn e-bike gestolen die ik niet op slot had gezet. Mijn Man was nl ernstig ziek ik was er niet bij met mijn gedachten. Toen ik terug kwam bij mijn fiets zat de sleutel er niet in, ik weer terug naar de supermarkt, vragen, zoeken. Terug naar fiets, fiets weg, er stonden wel wat hangjongeren. Beelden opgevraagd bij Supermarkt maar was niet duidelijk.
Mijn dochter die 150 km verder woont, twitterde dat haar moeders fiets was gestolen en loofde een beloning uit, en er reageerde een knulletje bij mij uit de omgeving. Na wat heen en weer getwitter, had ik mijn fiets een week later weer terug, niet voor een beloning! mijn schoonzoon erop afgestuurd, en gezegd dat er beelden waren, daar schrok hij wel van. De fietstassen en stuurtasje waren er af, dus ook mijn boodschappen die erin zaten. Die heb ik toch nog vergoed gekregen van mijn verzekering. Maar ook ik heb toen jankend rondgelopen om te zoeken, in mijn dorp, de fiets is mijn enige vervoemiddel.

1 like

Mijn eerste gestolen fiets was ook de eerste die ik met krantenwijk/bijbaantjes zelf verdiend had… een Peugeot Super Sport toerfiets waarmee ik in het voorjaar van Soest naar Utrecht reed voor mijn HTS-stage op de bouw van het academisch ziekenhuis in Utrecht… elke dag over de nieuwe (nog niet geopende) A28 helemaal voor mezelf… In het weekend werd mijn fiets gestolen bij een café in Soest, dat deed wel even pijn… verzekering had je niet dus fiets/geld weg.

De tweede fiets was een studentenbarrel die ik zelf “gestolen” heb. Het fietswrak stond geparkeerd bij de zij-ingang van het hoofdgebouw van de TUE. Portemonnee met fietssleutel verloren en dus naar de portier van het hoofdgebouw om een schroevendraaier te lenen om mijn fiets open te breken, je moet wat. Terwijl ik het magere fietsslotje met de schroevendraaier bewerkte liep er een hoogleraar voorbij die me toebeet dat ik niet eens de schaamte voelde om in het zicht van iedereen een fiets te stelen. Ik heb de moeite niet genomen om de situatie uit te leggen… eenmaal een dief… Overigens was dezelfde dag nog mijn portemonnee MET inhoud keurig afgeleverd bij de portier. Ik heb de eerlijke vinder (een medestudent) een cadeaubon gegeven.

De derde keer was het raak bij het station van Eindhoven alhoewel ik niet weet of dit diefstal geweest is of het periodiek ruimen van het stationsgebied door de gemeente/NS… het was een verschrikkelijk barrel dus ik heb het altijd maar op het laatste gehouden. Mijn vader is even later op de fiets uit Epe (!) helemaal naar Eindhoven gefietst om zijn tweedehandsje naar mij te brengen. Die fiets heeft mijn studieperiode verder overleeft en is 20 jaar later zelfs door een neefje overgenomen die een stationsfiets (te oud en te lelijk om gestolen te worden) kon gebruiken.

Inmiddels rij ik op een idioot dure Stromer ST5, uiteraard volledig verzekerd tegen schade en diefstal, staat altijd binnen (uit het zicht, warm en achter gesloten deur). In de stad parkeer ik zoveel mogelijk in bewaakte stallingen onder direct toezicht van bewakers die extra alert zijn door het vooraf geven van een leuke fooi. Is die niet in de buurt van mijn bestemming dan sjouw ik een zwaar kettingslot mee (Abus Ivy) om de fiets aan een paal of hek vast te leggen. Bij de Bouwmaat in Nijmegen kennen ze mij inmiddels ook maar al te goed als die klant die zijn superfiets IN de bouwmarkt parkeert. Uiteraard eerst even overlegd met de manager: geen probleem.

1 like

De pijn die ik voelde toen ik terugkeerde op de plek waar ik mijn fiets had gestald, kan ik nog steeds herbeleven.
Elke keer als ik mijn fiets niet kan terugvinden in een overvolle stalling, voel ik de pijn weer.
Maanden later kan ik nog steeds, tegen beter weten in, teruggaan naar de plaats van het delict om te zien of de fiets misschien is teruggezet.

Na de diefstal komt de vraag hoe je je nieuwe fiets het beste kan stallen.
Je mijdt aanvankelijk de stationsrijwielstalling, en de in de avonduren onbewaakte stalling bij de bioscoop…
Bij het winkelcentrum begin je met een bewaakte stalling.
Maar dat is ook niet altijd een optie.
Na verloop van tijd, als je nieuwe fiets niet helemaal nieuw meer is, stal je je fiets op dezelfde manier als je oude fiets.
Wat moet je anders?

De pijn van de diefstal heeft ook te maken met de toenemende tijd en energie die ik in beveiliging moet steken.
Ik heb de tijd meegemaakt dat er een touwtje uit de brievenbus in de voordeur hing.
Ik heb de sleutel onder de deurmat meegemaakt.
Ik heb de overgang van het ringslot naar het tweede kabelslot meegemaakt
Is de volgende stap dat ik mijn eigen karretje moet opgeven voor een deelfiets/leasefiets, alleen vanwege de fietsdiefstal?
Ik moet er niet aan denken.

Diefstal kan ook een goede kant hebben.
Ik was, tegen beter weten in, te lang blijven rijden op een karretje waar ik echt aan gehecht was.
Maar eigenlijk had ik mij allang een nieuwe fiets moeten gunnen, die veel beter bij mijn nieuwe leeftijd paste.
De diefstal gaf mij het zetje dat ik nodig had.

1 like

Het is vreemd dat de politie niets doet aan fietsendiefstal tenzij het om een verzekerde fiets met tracker gaat. Die opsporingsservice is onderdeel van de verzekering. Het is vreemd dat de politie die dan uitvoerd. Dat betekent namelijk dat ze onderscheid maken tussen wel en niet verzekerde fietsen. Wordt de politie hiervoor betaald. Dan heet dat volgens mij korruptie. Ik heb overigens het idee dat er meer zaken zijn die geen prioriteit bij de politie hebben dan wel. Mensen stoppen met aangifte doen en vervolgen loopt de politiek te kraaien dat de kriminaliteit minder wordt. Of zou dat de truuk zijn? De kriminaliteit moet omlaag van de politiek dus zorgt de politiek dat er minder aangifte gedaan wordt.