Wonend aan de rand van de randstad zijn mijn ervaringen op z’n minst divers. In de stad kan het behoorlijk druk zijn op (veel) te smalle fietspaden. Gemeentebesturen maken, in weerwil van de vele lippendiensten aan de fiets (“meer vervoersbewegingen per fiets dan met de auto binnen 10 jaar”). nog altijd geen duidelijke keuzes en geven nog altijd veel minder ruimte aan fietsers, die getalsmatig meestal grotere weggebruikers zijn.
Buiten de stad is het beeld anders en hoe verder van de stad hoe rustiger, op het gemoedelijke af. Zomers kan het drukker zijn, maar dan moet je maar wat verder fietsen.
Overigens zijn zowel binnen als buiten de stad automobilisten het grootste probleem voor fietsers.
Irritaties in het verkeer komen inderdaad eerder van gemotoriseerd verkeer dat zich oppermachtig voelt en zich ook zo gedraagt naar fietsers. Veroordeeld tot de rijbaan op de speed pedelec ervaar ik dagelijks hoe negatief automobilisten zich gedragen tov fietsers.
Neem bijvoorbeeld de geringe zijdelingse afstand waarmee je wordt ingehaald. In Duitsland is minimaal 1,5 meter vereist en dat merk je. In Nederland heeft men geen moeite om de rechter zijspiegel op enkele centimeters langs je stuur te trekken.
Mede daarom verbaas ik me als dit onderwerp “Fietsoorlog” opborrelt alsof fietsers elkaar het licht in de ogen niet gunnen. De echte oorlog in het verkeer gaat niet om het gebruik van het fietspad maar om die van de rijbaan. Gelukkig zien we dat de fietsstraat in steden in opmars is waardoor de fiets ruimte wint ten koste van de auto. Wat mij betreft kan dit nog wel een stapje verder doorgevoerd worden door fietszones in te stellen ipv fietsstraten.
De Universiteit van Nederland heeft ooit eens een filmpje uitgebracht met de prangende titel Waarom mogen wij wél door rood fietsen maar toeristen niet?
Ik moet elke dag over een groot autovriendelijk geregeld kruispunt waarbij fietsers veel tijd kunnen winnen door diagonaal over te steken. De weinige fietsers die oversteken zoals de wegbeheerder het wil, veroorzaken gevaarlijke situaties.
Of zijn de grote aantallen diagonale overstekers juist het gevaar?
Het onderwerp Oorlog op het fietspad heeft voor mij ook raakvlakken met de komst van zelfrijdende autos.
Ik denk dat een slordig slingerende fietser dan meer kans maakt om te overleven dan een fietser die keurig rechts houdt.
Ik lees een bevestiging in het filmpje van genoemde universiteit die ook een filmpje heeft gemaakt over Hoe herkent een zelfrijdende auto een fietser?
Ooit was ik aanwezig bij een inspraak/informatieavond waar ambtenaren uitlegden wat de reconstructie van een druk verkeerspunt inhield voor weggebruikers.
In bloemrijke ambtenarentaal hield het in “dat fietsers een «opstelmoment» kregen en dan gezamenlijk groen zodat ze allemaal tegelijk konden oversteken”. Dat zou veiliger zijn. Het werd al snel duidelijk dat fietsers vaker en langer rood kregen om de doorstroom van automobilisten te bevorderen.
Vervolgens ontspon zich een twistgesprek met die ambtenaren: draai het eens om: geef die automobilist vaker rood.
Daar kon geen sprake van zijn.
Waarom niet?
Dan komt het verkeer in de knel.
Maar fietsers zijn toch ook verkeer?
Toen werd er iets gemompeld: “ach, die fietsers gaan toch wel door rood”
De les: ambtenaren ontwerpen voor automobilisten, fietsers moeten zich daaraan aanpassen en verkeerd weggebruik wordt bewust uitgelokt.
Natuurlijk hebben jullie allemaal gelijk; er moeten bredere fietspaden komen, betere fietsinfra, fietszones en ambtenaren die pro fietsen zijn. Helaas duurt dat even. Volgens de bond is die visie pas in 2040 voltooid.
Daarnaast heb ik van mijn vader geleerd dat als je met één vinger naar de ander wijst, er drie naar jezelf wijzen.
Nogmaals de vraag: hoe lossen jullie morgenochtend de optredende irritatie op. Fiets je van irritatie naar irritatie steeds bozer wordend, of probeer je met een glimlach/grimlach (naar keuze invullen) om het ‘probleem’ heen te fietsen c.q. het in den minne op te lossen?
Zo is het precies.
Op “mijn” kruispunt zijn de verkeerslichten zo afgesteld dat de kwaaien in een keer zonder gevaar voor eigen leven kunnen oversteken.
De goeien krijgen niet genoeg tijd, en worden halverwege hun oversteek overvallen door autos die vinden dat ze lang genoeg hebben moeten wachten.
@teunisjan, we gaan er een mooie dag van maken. Er is ons zon beloofd.
Ik heb vandaag de boodschap van @teunisjan meegedragen.
Dinsdag is marktdag. En dan ik me vreselijk ergeren aan fietsers die hun fiets slordig parkeren. Er zijn al zo weinig parkeervoorzieningen.
Van een zo’n fervente ergernis opwekkende foutparkeerder kende ik tot vanmorgen alleen de fiets.
Maar vanmorgen heb ik ook eindelijk de fietser achter de fiets ontmoet.
Het is een leuke ontmoeting geworden die kleur heeft gegeven aan deze grijze dag.
