Origineel: https://www.fietsersbond.nl/nieuws/fietspaden-voor-slagveldtoeristen/
Duitse bunkers werden op Walcheren tot voor kort rücksichtslos gesloopt. Inmiddels wordt het beton dankzij stichting Bunkerbehoud weer gewaardeerd. Er worden zelfs fietspaden aangelegd om bunkers te kunnen bezoeken. De kust van Normandië trekt veel toeristen. Niet alleen vanwege de mooie stranden, maar ook omdat de geallieerden daar op 6 juni 1944 landden. Maar er…
Het verhaal is veel interessanter dan op het eerste gezicht lijkt, want naast Duits beton voor de Atlantikwall is er Brits beton gebruikt om de gaten die door geallieerden in de dijken bij Westkapelle en Vlissingen zijn geschoten weer te dichten. Het gaat daarbij om betonnen caissons die in GB tijdens de oorlog gemaakt zijn om de drijvende landingshaven bij Arromanche (Normandië) te beschermen tegen hevige golfslag bij een mogelijke noordwester. Men had er destijds meer van geproduceerd in de verwachting dat enkele tientallen caissons door de Duitsers kaput geschoten zouden worden tijdens de overtocht of zouden vergaan tijdens een storm.
Aan het einde van de oorlog waren er genoeg caissons over om in de dijkgaten af te zinken. Daarbij werden gebruikte caissons bij Arromanche getransporteerd naar Zeeland maar er zijn ook ongebruikte caissons uit GB overgevaren.
Het verhaal is daarmee nog niet ten einde. In januari 1953 breken de zeedijken in Zeeland tijdens een noordwester storm in combinatie met springtij, half Zeeland komt onder water te staan en het grootste gat in de zeedijk bij Ouwerkerk kan niet met gebruikelijke middelen gedicht worden, het gat is te groot en de stroming van eb en vloed sleurt al het gestorte materiaal weer weg.
De redding wordt gevonden in ongebruikte Phoenix-caissons die na de landing in Normandië zijn blijven liggen voor de zuidkust van Engeland. Er worden 4 caissons van het grootste type in het gat afgezonken waarna de dijk eindelijk weer hersteld kan worden en de wederopbouw mogelijk is.
Het verhaal is nog steeds niet ten einde. De 4 afgezonken Phoenix-caissons liggen tot op vandaag nog op de plek bij Ouwerkerk. Er is inmiddels een nieuwe zeedijk om de caissons aangelegd die daardoor geen waterkerende functie meer hebben. De caissons zijn 15 meter hoog en liggen 10 meter onder de grond, ofwel er steekt nog 5 meter boven de grond en in die holle ruimtes bevindt zich nu het Watersnoodmuseum.
De voorzitter van de Stichting Bunkerbehoud, Cor Heijkoop, is tevens de auteur van het boek “Phoenix-caissons, drijvende kolossen voor vrede en veiligheid” waarin bovenstaand verhaal volledig besproken wordt. De vader van Cor Heijkoop was schipper op één van de vele sleepboten die gebruikt werden om de Phoenix-caissons over zee te transporteren.
Een bezoekje aan het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk (bij Zierikzee) is zeer de moeite waard.
https://www.google.nl/maps/@51.6167528,3.9824658,544m/data=!3m1!1e3
1 like