Oorspronkelijk gepubliceerd op: https://www.fietsersbond.nl/nieuws/het-fietsplaatje-is-nergens-een-oplossing-voor/
1 like
Ik had niet de indruk dat Peter de Waard het artikel zelf serieus nam… zoals de meeste van zijn hersenspinsels.
Zo helemaal eens met jullie. Is gewoon absurd. Het doet me denken aan wat ik in Wisconcin meemaakte waar je moet betalen als je als fietser een fietspad ( oude spoorwegroute) wilde gebruiken. Daarvoor had je een leger aan controlejongens nodig die dat natuurlijk ook niet gratis deden
Door veel protest hoefden de comuters die gebruik maakten van het fietspad niet te betalen maar alle anderen wel. Kost net zoveel als het opbrengt en de Amerikanen worden weer wat dikker.
1 like
Toch is de gedachte dat ook fietsers meebetalen aan de kosten voor fietsinfrsstructuur ook weer niet zo heel gek. Anders komt het geld uit de belastingen en dat betalen we ook met z´n allen (meer smaken zijn er echt niet!). En als je meebetaalt heb je ook invloed op de beslissingen.
Ik geloof niet dat autobezitters meer invloed hebben op het infrastructuurbeleid omdat ze wegenbelasting betalen, de meeste invloed hebben toch lobbyorganisaties. Ik betaal graag wat voor een beetje invloed dus steun ik een lobbyorganisatie…
Ik wil best meebetalen aan de kosten voor fietsinfrastructuur maar dan moeten wel eerst de andere baten die in het artikel genoemd worden verrekend worden.
Doen ze in feite al. De BTW opbrengsten uit de verkoop van fietsen is ongeveer tweemaal zo hoog als het bedrag dat in het rijksinfrastructuurfonds wordt uitgetrokken voor fietsvoorzieningen.
De eerlijkheid gebied dan wel te zeggen dat niet alleen het rijk, maar ook provincies en gemeentes geld uitgeven aan fietsvoorzieningen, maar alle uitgaven bij elkaar opgeteld zijn nog steeds maar een fractie van de kapitalen die ten behoeve van de automobilist worden uitgegeven.
Verschil is dat automobiliteit de schatkist jaarlijks 15 miljard euro oplevert… om deze inkomstenstroom (ik meen 5% van de totale rijksbegroting) op peil te houden wordt er gul geïnvesteerd in infrastructuur voor auto’s, zo’n 3 miljard per jaar. Fietsers moeten het doen met ruim 300 miljoen euro per jaar…
Met de auto wordt jaarlijks 120 miljard kilometer afgelegd, met de fiets is dat 15 miljard kilometer. Omgerekend is dat 25 miljoen per miljard autokilometer en 20 miljoen per miljard fietskilometer. Zo bezien is de verdeling niet eens heel onredelijk.
Daar staat tegenover dat automobiliteit allerlei problemen veroorzaakt als hoog ruimtebeslag in krappe steden, geluidsoverlast, stankoverlast, uitstoot van fijnstof, stikstofoxiden en koolmonoxide, en verkeersonveiligheid (letselslachtoffers en verkeersdoden). Zaken die door fietsers niet of in ieder geval veel minder veroorzaakt worden.
Er is dus alle reden om het autoverkeer te ontmoedigen en tegelijk het fietsverkeer te stimuleren, bijvoorbeeld door minder in auto-infra te investeren en meer in fiets-infra.
Echter, de overheid zal haar kip met de gouden eieren niet willen slachten en inruilen voor een kip zonder eieren. Dat zou wellicht wél mogelijk zijn als alle maatschappelijke kosten voor automobiliteit berekend worden: economische schade door files, uitval van personeel door ziekte/overlijden, gezondheidszorg (ziekenhuisopnames, poliklinische behandelingen), uitkeringen voor arbeidsongeschiktheid, schade aan milieu.
De kosten die de automobilist veroorzaakt zijn ook aanzienlijk. De gevolgen van verkeersongevallen alleen al bedragen zo’n 17 miljard per jaar, meer dan de wat de automobilist bijdraagt aan de schatkist en dan zijn de kosten voor infra nog niet gedekt.Behalve de bijdrage uit het rijksinfrastructuurfonds worden er ook kosten gemaakt door provincies, waterschappen en gemeentes ten behoeve van die automobilist. Tel daar bij op de kosten van hulpdiensten, politie, brandweer, ambulance, etc. en je komt aan nog eens een vergelijkbaar bedrag.
Dan stel ik er meteen bij dat op een dergelijke wijze naar verkeer kijken (“ik draag meer bij, dus heb meer recht op de weg”) geen zinvolle bijdrage levert aan een discussie over transport, leefbaarheid en invulling van de openbare ruimte.
Dat er zaken, goederen en personen, vervoerd zullen blijven worden leidt geen twijfel, dat automobiliteit daarin een rol zal blijven spelen ook niet, maar omwille leefbaarheid, vervuiling, onveiligheid en gebruik van schaarse openbare ruimte zal er veel meer moeten worden ingezet op faciliteren van fietsverkeer en ontmoedigen van autogebruik.
De meest ergerlijke fietsen, de snorders of scooters, hebben er al een.