Ik moet even iets kwijt over een ergernis die ik heb ervaren, tijdens mijn (overigens heerlijke) fietstocht, van Rotterdam naar Haarlem (dag 1) en terug (dag 2).
In deze gekke tijd proberen we allemaal een beetje extra rekening met elkaar te houden want van de steeds drukker wordende (fiets)paden wordt gebruik gemaakt door voetgangers (soms met kinderwagens), fietsende gezinnen met (soms onvoorspelbare) kinderen, scootmobiels, bakfietsen, vaak wat bredere driewielers van minder-validen, enz. Iedereen probeert afstand te houden en elkaar een beetje de ruimte te geven. So far so good.
Helaas is er een categorie gebruikers die hier blijkbaar heel anders over denkt en zich nogal asociaal gedraagt op Neerlands fietspaden: de racefietser! (de goede niet te na gesproken).
De racefietser meent dat de fietspaden exclusief voor hem (ja⊠asociale racefietsers zijn meestal mannen) zijn aangelegd. Als ik bijvoorbeeld netjes uitwijk voor tegemoetkomende wandelaars, word ik soms bijna van mijn fiets geduwd door zoân race-monster, die met een bloedvaart persĂ© er tussendoor moet, terwijl er dan soms ook nog een tegenligger aankomt. En dan krijg ik van zoân âkort lontjeâ ook nog âs een scheldkanonnade over me heen, zo van: âKan je niet uit je doppen kijken, klootzak?â
Dit is slechts één van de vele misdragingen die mannen op racefietsen zich denken te kunnen permitteren (om over groepen/pelotons nog maar te zwijgen). Alsof er een hiërarchie bestaat voor gebruikers van (fiets)paden.
Ik zou een dringend beroep willen doen op deze asociale snelheidsduivels om hun (vermeende) sportcarriĂšre niet zo serieus te nemen en gewoon respect te hebben voor alle recreanten, zeker in deze tijd.
Alvast heel erg bedankt.
Het probleem is bekend en ik vraag me wel eens af waarom racefietsers niet kiezen voor rustigere routes bijv. landwegen.
Er zijn wel gedragsregels opgesteld door de NTFU:
Meer racefietsers zijn te vinden op Fiets.nl - Forumoverzicht
Dat gedrag staat nog los van corona. Het is al jarenlang hetzelfde liedje. Ik heb twee keer deel uit gemaakt van zoân groep. De meesten hebben niet eens een bel! Staat niet stoer!..Nu rijd ik al jarenlang alleen of met mijn zoon. Waar ik me aan erger zijn slingerende langzame e-bikers, die bellen beschouwen als agressie en daar niet op reageren. En het hele brede fietspad in beslag nemen. Vervolgens, om valpartijen te voorkomen, beginnen ze te schelden als je dan roept: âPasât erop!â.
Dat is eigenlijk hetzelfde gedrag: " Ik pas mij niet aanâŠ"
Haha, grappig dat er vaak zo snel gegeneraliseerd wordt met wielrenners/racefietsers.
Gelukkig zijn er veel racefietsers die zich gewoon normaal en sociaal gedragen, echter worden deze vaak vergeten. Zo is het met iedere soort fietser. Fietsende gezinnen die hun kinderen niet âbij houdenâ en geen rekening houden met andere weggebruikers. Wandelaars die het heel erg nodig vinden om op een smal fietspad te lopen terwijl er naast wel ruimte is. De senior die stug naast elkaar blijft fietsen als er tegemoetkomend verkeer aan komt of meermaals bellen negeert. De e-biker die haar fiets niet onder controle heeft en bang met 30+ km/u het fietspad over scheurt. Zo kun je bij iedere soort fietser wel iets bedenken.
Ik fiets zelf zowel veel op mijn normale als racefiets maar het is niet dat ik ineens in een asociale racefietser verander als ik op mân racefiets stap. Toch merk ik dat veel mensen een hekel hebben aan racefietsers door een klein aantal racefietsers die zich asociaal gedragen. Helaas. Soms lijkt het wel dat mensen zich daardoor anders/negatiever gedragen ten opzichte van racefietsers. Denk hierbij expres âbreed fietsenâ of niet aan de kant gaan. Ik merk namelijk dat ik dit niet heb wanneer ik op mân gewone fiets rondfiets.
Het is een bekend fenomeen dat afwijkend gedrag extra opvalt en dat aangepast gedrag totaal niet opvalt, waardoor het soms lijkt dat er alleen maar verkeershufters zijn. Volgens mij valt het allemaal wel mee, alleen al omdat die verkeershufter soms niets meer is dan een gewone verkeersdeelnemer die toevallig een fout maakt of even niet oplet. Uiteraard zijn er ook echte verkeershufters die de verkeersregels aan hun laars lappen en liefst in elke verkeerssituatie anderen willen aftroeven door bijvoorbeeld extra gas te geven bij een wegversmalling of bij nadering van een oranje verkeerslicht.
Met racefietsers speelt mee dat men vaak in groepen rijdt. EĂ©n hufter in de groep straalt gelijk af op de hele groep. Maar zelfs als ze zich redelijk netjes gedragen is het voor overige fietsers niet prettig om ingehaald te worden door een grote groep wielrenners, zoân hele sliert die met hoge snelheid passeert is gewoon hinderlijk.
Als snelfietser met de speed pedelec ben ik me bewust van de hinder die ik kan veroorzaken door met hoge snelheid andere fietsers in te halen. Na enkele eenzijdige valpartijen ben ik me pijnlijk bewust geworden van mijn eigen kwetsbaarheid en heb ik mijn gedrag aangepast door altijd eerst snelheid terug te nemen, dan te bellen (bellen van grote afstand werkt niet) en te wachten op reactie van de fietser(s). Bij inhalen bedank ik even voor de gemaakte ruimte. En daarna gaat het gas er weer op, want met een speed pedelec kost het nauwelijks moeite/energie om weer op snelheid te komen.
Dat snelheid terugnemen en weer op hoge snelheid komen kost wielrenners wel veel kracht en energie, rijden met een gelijkmatige hoge snelheid kost minder energie en dat zou best de reden kunnen zijn dat wielrenners het regelmatig vertikken om zich een beetje normaal te gedragen.
âDe racefiets neemt het straatbeeld overâŠâ 
Dat beeld herken ik totaal niet. Kennelijk het patroon in de randstadâŠ, maar Nederland is toch echt heel wat groter!
Het zijn er wel heel veel⊠hier op het platteland (Rivierenland/Betuwe) kom ik voornamelijk wielrenners tegen (alle leeftijden), op de tweede plaats gepensioneerde E-fietsers. Tegelijk kan ik ook vermelden dat de overgrote meerderheid van die racefietsers alleen of met zân tweeĂ«n rijden en totaal geen probleem geven op de weg. Gedoe (hinderlijk gedrag, schreeuwen/schelden) is er vooral wanneer je een groep van 5-15 racefietsers tegen komt.
In Utrecht kwam ik in de zomer wel groepen racefietsers tegen maar in de grote stad waar ik woon en de omgeving eigenlijk nooit, het verschilt nogal per plek.
Het meest recente advies zegt:
Het advies blijft nog altijd: houd anderhalve meter afstand en houd je aan de hygiëneregels. Blijf thuis als je je ziek voelt. En vermijd drukke plekken.
Dat laatste advies geldt niet alleen voor racefietsers.
Ik zou een lans willen breken voor het weren van wielrenners op recreatieve fietspaden.
Op deze fietspaden (o.a. door natuurgebieden) fietsen allerlei fietsers met een rustig tempo om te kunnen genieten van de omgeving. Wielrenners komen je hier vaak met belachelijke snelheden voorbij of tegemoet. Ze rijden meestal gevaarlijk dicht langs, bellen bijna nooit en gaan vaak schelden als je (in hun beleving) âin-de-wegâ fietst. Ik zou ervoor pleiten dat wielrenners hun eigen fietspaden krijgen en/of dat ze op de openbare weg moeten fietsen, waar hun bizarre snelheden geen gevaar op leveren voor de ânormaleâ fietsers.
Ja!
En een verbod voor wandelaars op bos en fietspaden, een aparte strook voor de bommas die 15 rijden, nog een aparte strook voor de gezinnen die met de kinderen rijden aan 18 km/h, nog iets apart voor de gewone ebikes, en dan nog iets apart voor de speed pedelcs.
Misschien kunnen we de autostrades gewoon afsluiten voor autos, en ze in 12 fietsstroken opdelen met 2 wandelpaden er naast.
Oei⊠waar mogen die bakfietsen nu nog. En dan ben ik de ligfietsen nog vergetenâŠ
Altijd dat verbiedenâŠ
Inderdaad, in de nederlanden willen we allemaal onze eigen weg hebben. Zoiets als verdraagzaamheid bestaat helemaal niet. Overbevolking? NeuhâŠ
Lijkt me nogal een regionaal probleem. Hier in het Overijsselse komt wangedrag ook in groepen niet of nauwelijks voor.
Geregeld zie ik berichten voorbijkomen over toerfietsers die er een potje van maken. Verder kijkend zie ik dan dat dat in het âboetnlaandâ gebeurt. Gelukkig maar. Een verbod voor brommers en snorfietsen op het fietspad, zowel binnen als buiten de bebouwde kom lijkt mij een veel beter idee.
Vorige week fietsten we over de Veluwe. Toeristische fietspaden, niet geasfalteerd. Regelmatig werden we aan de kant gevloekt door racefietsers. Maar ook de wijze waarop sommige mensen op hun E-bike gebruiken vraagt om een verbaal pak slaag. Waarom moet je zo hard fietsen op onverharde fietspaden. Wil je zo snel mogelijk weer uit het enge bos zijn? Hoef je niets te zien van de natuur? Als je snel wilt fietsen, doe dat dan op fietspaden die ruimte hebben.
Zo heeft iedere categorie zo zân eigen goede en hufter gedrag op de weg en adviezen voor de anderen om eigen ongemak te verkleinen.
Inderdaad⊠het gaat er uiteindelijk om wat je zelf kunt doen om het verkeer veiliger en aangenamer te maken, niet wat een ander zou moeten want daar heb je geen invloed op.
Prima! Het gaat om de aanpassing. Zoals jij het beschrijft heb ik geen enkele moeite met de speed-pedelic. Maar vaak schrik ik behoorlijk van fietsers die met hoge snelheid achterop komen rijden en niet even een belletje plegen zodat ik voorbereid ben. Of ik schrik van hardroepende racefietsers die geen bel hebben. Ik fiets al een halve eeuw tegen de 10.000 km per jaar, maar ik vind het nu gevaarlijk worden.
Je hebt gelijk dat ik wellicht een uitzondering ben qua fietsgedrag, ik erger me ook als ik zie hoe egoïstisch sommige speeders zich in het verkeer bewegen. Toegegeven dat ik mezelf in eerste instantie ook zo gedroeg⊠dat heeft te maken met het enorme plezier die de hoge snelheid geeft. Totdat je een paar keer bijna wordt aangereden door een automobilist die geen rekening houdt met jouw hoge snelheid en er nog wel voorrang denkt te kunnen nemen. Die incidenten hebben me wel tot inzicht gebracht dat het jakkeren met de speed pedelec, hoe leuk ook, niet het risico waard is van een aanrijding met ernstig letsel of erger.
Ondertussen heb ik ook ontdekt dat oudere fietsers moeite hebben om je bel te horen, zeker in situaties met veel omgevingslawaai en/of wind tegen. Inhalen zonder gehoord te zijn geeft het risico dat ze schrikken, onverwachte zijdelingse bewegingen gaan maken en komen te vallen.
Verder heb ik geleerd om nooit fietsers in de halen ter hoogte van een afslag naar links. Met een beetje geluk kijken ze over de schouder maar meestal gaat het zonder omkijken en hand uitsteken linksaf, al dan niet druk in de weer met de smartphone. In de gevallen dat ik fietsers op de rijbaan wil inhalen bel ik altijd voor de zekerheid want er wordt ook zonder signalen links afgeslagen als de bestemming bereikt is (woning/werk).
Je zou dit ook als huftergedrag kunnen zien: niet opletten, geen richting aangeven, bellen op de fiets, door rood rijden, bochten afsnijden, naast elkaar rijden waar dat hinder geeft, ten onrechte voorrang nemen⊠Daarom dat ik liever spreek van slordig rijgedrag omdat er doorgaans geen sprake is van een slechte intentie maar door overig verkeer wel zo opgevat kan worden.
Ik herken mij hier volledig in. In mijn jeugd aan amateurwielrennen gedaan; als je dan als groep ging trainen was het vaak in de waaier rijden en probeerde je koste wat het kost in de groep te blijven. Anders lag je eraf. Die focus zorgde er wel eens voor dat sommige medeweggebruikers zich wel eens moeten hebben gestoord aan ons.
Nu fiets ik nog steeds regelmatig woon-werk, maar dan alleen (80 km heen en terug). En kom ik af en toe trainende groepen tegen. Ik ken hun motivatie, hun focus en geef ze waar mogelijk de ruimte. Echt asociaal gedrag heb ik eigenlijk nog nooit gezien. Misschien is het ook een kwestie van je kunnen inleven in de ander. Ook blijft een grote groep altijd imponerend, hoe goed een ieder zich ook individueel gedraagd.
En, daarbijkomend, sommige fietspaden zijn nu eenmaal smal, en niet iedereen beheerst het rijwiel even goed.
Daarom: Pas snelheid aan, wacht totdat er ruimte is. Precies zoals jij dat hebt verwoord, Lomito!
Ik maak voorlopig niet van die hoge snelheden. Ik fiets alleen en probeer het snel verkeer op de fiets vrij baan te geven. Ik weet hoe lastig het is om weer op tempo te komen als je vol in de remmen gaat. Ik denk er over na om als âslakâ misschien een spiegel te monteren. De racers en Pedelecs gaan verschrikkelijk hard. Ik kan mij storen aan fietsers die breeduit naast elkaar blijven fietsen waardoor zij het complete fietsverkeer blokkeren. Nederland is klein en probeer rekening met een ander te houden. Gun die snelle jongens en meiden ook kun lol.