Vorige week sprak ik een trotse eigenares van een gloednieuwe sportieve e-bike. En passant meldde ze dat haar e-bike tot wel 32 km/u ondersteuning geeft. Eh, 32 , geen 25? Jazeker, dat mag. Volgens haar leverancier dan, officieel dealer van het merk waarvan zij een exemplaar had gekocht.
Dat verbaasde me, de regels zijn volgens mij helder geformuleerd: e-bike tot 25 km/u, daarboven gelden de regels voor een speedpedelec. Formeel heeft de prille eigenares verzekerings- en helmplicht.
Maar waar komt die 32 dan vandaan?
Na een korte speurtocht op internet kwam ik op dit artikel:
Kennelijk zijn er dus leveranciers die e-bikes aanbieden voor zowel de Europese als de Noord-Amerikaanse markt waarbij met een instelling in de software de begrenzing van de motor kan worden aangepast.
De gebruiker van de e-bike mag die begrenzing echter niet zelf instellen, louter het feit dat die aanwezig is was voor een aantal Duitse gebruikers van een Van Moof (zie artikel) voldoende om een bekeuring te krijgen.
Het lijkt mij dat de dealer van bedoelde eigenaresse verkeerde informatie heeft gegeven en er voor had moeten zorgen dat de motor begrensd werd op 25. Of zie ik dat verkeerd?