't Lijkt op het eerste gezicht allemaal prachtig geregeld, dat huren van 'n OV-fiets.
Niks geen toestanden meer met legitimatie en waarborgsom; pasje tonen, effe scannen en rijen maar. En bij het terugbrengen hoeft zelfs het pasje niet erbij gehaald te worden. De bewaker scant de fiets even af en klaar.
Maar toch, juridisch bezien kán dit helemaal niet zo. De huurder krijgt op deze manier namelijk geen enkel bewijs in handen betreffende zowel het moment waarop de huur begon, als betreffende het feit dat en het moment waarop hij de fiets heeft teruggebracht.
Nou zal dat in 99 van de 100 gevallen wel niet zo'n vaart lopen, maar toch kan 't ook nog wel 'ns fout gaan.
Stel bijvoorbeeld dat het scanapparaat even 'n technisch mankement vertoont, waardoor het afscannen niet verwerkt wordt. Dan krijgt de huurder na 'n aantal dagen automatisch het bericht dat de fiets wél binnen twee weken terug moet zijn, anders komt het hem op zo'n € 250,- te staan.
En hoe kan hij dan aantonen dat hij dat ding wel degelijk heeft teruggebracht?
Inderdaad, als hij mazzel heeft kan de bewaker het zich nog herinneren, maar dat zal maar net iemand zijn die in zo'n geval doet alsof z'n neus bloedt.
Er zijn velerlei situaties denkbaar, waarin de huurder door toedoen van iets of iemand aan de zijde van de verhuurder hetzij te goeder, hetzij te kwader trouw in de problemen gebracht kan worden.
Wanneer de huurder zich daarvan bewust is, kan hij hier tot op zekere hoogte 'n mouw aan passen door zowel bij het huren als bij het terugbrengen 'n schriftelijk bewijsje te vragen. Maar dat kost wel extra moeite en ligt zeker vooralsnog wat moeilijk.
Al bij al zou 't niet meer dan betamelijk zijn, wanneer het verhuur-procedé zodanig gewijzigd wordt, dat zowel bij het huren als bij het terugbrengen tegelijk met het scannen 'n bonnetje geprint zou worden, van het soort dat ook bankautomaten verstrekken..