'Winkelier is te lui geworden'

Origineel: https://www.fietsersbond.nl/nieuws/winkelier-is-te-lui-geworden-3/

Traditionele fietsenzaken balen van Fietsenwinkel.nl Steeds meer mensen kopen hun fiets online. Dat is vaak veel goedkoper. De traditionele fietsenmaker ziet het met lede ogen aan. ‘Straks moet je een nieuw wiel kopen als een spaak loszit.’ Hij was strategieconsultant en had niks met fietsen. ‘Ik hád niet eens een fiets.’ Maar aan een wandelingetje…

Winkelier is te lui geworden?! Moest laatst voor fietsonderdeel langs diverse lokale fietswinkeliers, en tot mijn grote verbazing veel schappen met prominent veel fietshelmen aangetroffen. Sommigen zelfs met etalagepoppen met fluorescerende gele hesjes “voor de fietsveiligheid” aan. Daar blijkt veel tijd ingestoken. Zelfs voor het eerst bij Gamma fietshelmen gezien. Nieuwe inkomstenbron?
ff over die helmen waar het kon een babbeltje gemaakt met personeel. Men ziet die helmen in Engelse en Amerikaanse TV films en staat 'cool". Dat men in die landen amper tot geen fietsvriendelijke infrastructuur heeft en fietsers moeten fietsen tussen zo’n 100 km. rijdend verkeer en daarom daar helmen verplicht zijn, is echter niet bekend…

Wat is nu je boodschap? Zijn de fietsenmakers goed of nutteloos bezig? En…, heb je je onderdeel gekregen? Kennelijk heb je daarvoor wel meerdere winkels af moeten lopen.

@Sjef. Zocht een 35 liter fietstas kleur grijs voor mijn vrouw, maar nog niet geslaagd. Overal weinig keus, maar tot mijn verbazing plots keus genoeg in fietshelmen. Qua fietstas zal ik nu fietsenmakers in buur- gemeenten moeten aandoen, anders via webwinkels.

Sinds 6 weken fiets ik met een speed pedelec die ik gekocht heb bij de plaatselijke fietsenwinkel op de hoek, 300 meter van mijn huis, een leuke korting gekregen op de catalogusprijs en ongekende service:

  • fiets met oplader meegekregen om uitgebreid in het weekend te testen (vrijdag ophalen, maandag terugbrengen)
  • fiets voorzien van verende zadelpen en beter handvatten, nogmaals een weekend testen
  • bij aankoop is de fiets voorzien van bagagerek, verende zadelpen, kentekenplaat
  • ABUS-pedelec-helm meegekregen van de fietsenwinkel in afwachting van bestelde Kask-helm
  • ping-bel vervangen door pingggggg-bel (imitatie Spurcycle)
  • poetsles gekregen bij de winkelier: reinigen ketting/cassette, frame en wielen, oppoetsen
  • Orlieb-fietstas meegekregen om uit te proberen
  • vanwege enkele foutmeldingen is de software geüpdatet
  • talloze kleine aanpassingen (banden oppompen, zadel verstellen, reflector anders monteren)

Zo maar een greep uit de vele service die ik GRATIS en DIRECT gekregen heb. Ik zie niet hoe een online fietsenwinkel zo snel en klantvriendelijk service kan/wil bieden. Als ik een probleem heb wordt dit dezelfde dag nog opgelost en eventueel krijg ik een speed pedelec leenfiets mee (gratis).

Frames (racefiets) koop ik altijd via de vakhandel, i.v.m. garantie en omdat er nog wel eens kleine zaken aan gedaan moeten worden, zoals het tappen van schroefdraad (wil vooral bij sommige alu frames erg slordig gedaan zijn).
Frames kun je ook vaak met grote kortingen kopen als ze overjarig zijn. Dat zal bij fietsenwinkel.nl niet snel gebeuren.
Maar onderdelen koop ik rustig via internet. Er zijn een paar webwinkels met een groot assortiment aan onderdelen voor de racefiets, ook vaak overjarig (aanbieding!) en meestal werken díe webwinkels naast een fysieke winkel.Dus je kan er ook naar toe.

Dat is wel een iets andere formule dan fietsenwinkel.nl en voor die aanbieders een verdienmodel geworden.
Lui? Nee, dat zijn winkels die met hun tijd meegaan.

Ik doe sinds 1968 alle onderhoud aan mijn fietsen zelf. Inclusief de schoolfietsen van 3 inmiddels volwassen kinderen. In het verleden had een goede relatie met mijn fietsenmaker m.b.t. bestellen van onderdelen en advies. Die is nu echter met pensioen.

Nu tref ik vaker een verkoper die als ik een vraag stel met het opwerpen van mist en de werkplaats begint. Ik wil graag fietsen zolang mogelijk origineel houden, die onderdelen zijn meestal niet op voorraad, ben deze daarom via internet gaan bestellen. Omdat ik toch alles zelf doe en onderdelen via internet bestel heb ik onze laatste 2 fietsen ook bij fietsenwinkel.nl gekocht.

Intussen lijkt het conflict tussen Accell en fietsenwinkel.nl weer opgelaaid. Batavus (en Sparta??) mogen niet (meer) getoond worden in een aantal (alle???) fysieke winkels. Dus er kan ook niet proefgereden worden. Alle Accell fietsen staan sinds kort op “Bel ons of vraag in de winkel naar de levertijd”. Ze worden dus gewoon niet meer geleverd.
Ik denk dat het niet de winkelier is die te lui is geworden maar dat juist fietsenwinkel.nl te lui geworden is in de after-sales: het regen klachten over de service, waar wel de hoofdprijs voor gevraagd wordt (en servicebeurten worden nu eenmaal verplicht gesteld om garantie te houden) en ik neem aan dat Accell als eerste deze praktijken wil aanpakken.

Het is ook heel raar om de fietsenbranche (zeker als het gaat om e-bikes) te gaan vergelijken met de schoenenbranche. Voor beiden geldt dat je ze toch wel graag fysiek wil ‘passen’, maar dan houdt de vergelijking ook al meteen op. Internet-schoenen die niet passen stuur je gratis terug, voor de i-fiets heb je al forse afleverkosten betaald (en retourzendingen zullen niet veel goedkoper zijn). Schoenen kan iedereen met een potje schoensmeer onderhouden, een fiets (en zeker een e-bike) heeft regelmatige servicebeurten nodig.

Het kopen van een fiets bij Fietsenwinkel.delul gaat al fout bij de bestelling waarbij je gelijk mag afrekenen. Dat is 1-0 voor de dozenschuiver die vervolgens geen haast meer heeft om de fiets af te leveren en zo weinig mogelijk moeite doet om de juiste fiets rijklaar af te leveren bij de juiste klant op het afgesproken tijdstip.

Kosten laag houden betekent vooral zoveel mogelijk NIET doen:

  • fiets in de doos afleveren (uitpakken kost tijd en dan heb je ook dat karton en andere rommel)
  • fiets niet rijklaar maken (kost tijd en materiaal, bovendien slijt een niet-rijklare fiets veel sneller en dat is handel)
  • onderhoud en service zoveel mogelijk op afstand houden, drempels opwerpen (alles via e-mail aanvragen, lange wachttijden en hoge kosten/onderhoudsabonnementen)
  • klanten dubbel laten betalen, bijvoorbeeld gratis eerste onderhoudsbeurt gewoon in rekening brengen en hopen dat de klant z’n bek houdt
  • leenfietsen is meer iets voor fietsenmakers, kost geld en levert niets op, dus gewoon fiets huren als je eigen fiets stuk is
  • mobiliteit is belangrijk voor de klant maar daar kan fietsenwinkel.delul geen rekening mee houden, zie maar hoe je op je werk komt en dat soms maanden achtereen

Lees de klachtensites maar eens na over die online winkel, één grote ellende daar.

Nog een reden voor fietsenwinkels om van fietsenwinkel.nl te balen:

De werkwijze van Stella vind ik niet geweldig: alleen verkoop aan de deur, dus eerst bij de klant naar binnen en dan een fiets uit een beperkt assortiment aansmeren (de klant durft dan immers bijna geen nee meer te zeggen) waarna onderhoud etc. alleen via Stella kan (klantenbinding heet dat).

Maar wat fietsenwinkel.nl nu geflikt heeft slaat alles: ze hebben Stella fietsen “in het assortiment” gehad (Stella fietsen kun je alleen via Stella kopen, nergens anders). Als een klant zo’n fiets besteld en betaald had kwam de mededeling dat Stella niet kon leveren en werd als alternatief een Brinckers fiets (eigen merk van fietsenwinkel.nl) aangeboden. En dat alles buiten medeweten van Stella om …
Stella kwam er achter doordat klanten die niet in dit truukje trapten bij Stella gingen klagen over het niet kunnen leveren.

Ik hoop oprecht dat de rechtzaak die nu door Stella aangespannen is het einde van de dozenschuiver betekent.

Het is te kort door de bocht om te stellen dat de winkelier (de individuele fietswinkel) te lui is geworden. Wel doet de tucht van de markt haar werk: De grote internetwinkels kunnen door hun inkoopvolume een lagere inkoopprijs bij de groothandel of fabriek afdwingen, en door hun klaarblijkelijk lagere bedrijfskosten producten concurrerend wegzetten.

Onlangs heb ik twee Batavus Dinsdag Exclusive fietsen aangeschaft. Drie reguliere fietswinkels konden ze niet meer bestellen. Uiteraard was proefrijden op dat model ook niet mogelijk. Bij een van de grotere internetaanbieders hadden zij de fietsen wel op voorraad, en kon ik (zo kwam ik later te weten) proefrijden in een testcenter. Het proefrijden heb ik evenwel bij Accel in Ede gedaan.

De internetaanbieder heeft een fysieke winkel en werkplaats in Leiden (bij ons in de buurt).

Kortom: het is niet zo zwart-wit als sommige mensen hier stellen. Wel denk ik dat rijwielhandelaren bijvoorbeeld inkoopcombinaties zouden kunnen oprichten om meer massa te creëren, en daarmee gunstiger prijzen kunnen bedingen. Maar ik denk - dat zij een moeilijke tijd tegemoet gaan: blijkbaar is het onduidelijk wat hun meerwaarde is.

Als dat inderdaad is “niet meer kunnen bestellen” en niet “niet meer willen bestellen” dan is er iets mis met de markt. Hoewel ik begrijp dat er kwantumkorting wordt gegeven mag dat niet betekenen dat fabrikanten niet meer leveren en verder mag de kwantumkorting niet exorbitant groot zijn, dat is oneigenlijke concurrentie.

Wat ik gek vind is dat fietsenwinkels hun winst moeten halen op het verkoop van fietsen, je zou hopen dat je een fietsenzaak ook draaiend kan houden op bijna alleen onderhoud.

Draaiend houden op onderhoud? Wie is bereid een fietsenmaker €50,- / uur te betalen? Lijkt me redelijk (instaptarief voor een autogarage). Even wat gesprongen spaken vervangen en de slag uit het wiel halen kost dan evenveel als een nieuw wiel.

Aangezien fabrikanten servicebeurten eisen (ook bij internetfietsen) om garantie te kunnen leveren zie ik dat ‘mijn’ fietsenmaker meer heil ziet in iets meer vragen bij verkoop en de prijs voor onderhoud zo laag mogelijk te houden incl. haal/brengservice. De korting op een internetfiets betaal je driedubbel terug bij de servicebeurten. Webwinkels en after-sales gaat namelijk niet altijd samen … en dat weet de fietsenmaker.

De fietsenmaker legde uit dat fabrikanten capaciteitsproblemen hebben door de populariteit van de e-bikes. Dus er wordt een bepaald aantal batches van een zekere omvang van een bepaalde serie gemaakt, en dan wordt er omgeschakeld naar een volgende batch. Dus (ik spreek over juli) de Batavus Dinsdag Exclusive 2018 wordt niet meer gemaakt, wil je zo’n fiets dan moet je wachten tot de tweede of derde maand van 2019. En afwachten welke features de fiets heeft, en wat dan de prijs is.

Kortom een luxe probleem voor de fabrikanten.

een inkoopcombinatie of een grote afnemer die kan zich permitteren een voorraad aan te houden - en de klanten die belangstelling hebben voor een reeks die niet meer gemaakt wordt te bedienen.

Wellicht is het zo dat de fietsenmaker zich moet beperken tot waar hij goed in is (reparatie en onderhoud) en de handel links moet laten liggen. Bij nieuwe fietsen is er geen droog brood aan te verdienen volgens mij - want het onderhoud is beperkt. Maar worden de fietsen ouder dan loeren er wellicht kansen.

Heb je een oude, maar kwalitatief een goede fiets dan is - ook vanuit het oogpunt van duurzaamheid - opknappen, revisie en onderhoud een optie: voor een fractie van de kosten van een nieuwe fiets rijdt alles weer als een zonnetje. Nog een idee: Wellicht kan een gedateerde fiets tegen voorspelbare en acceptabele kosten geupgraded worden: nieuwe ketting, een refurbished Nexus 8 naaf plaatsen / retrofitten en je hebt een lekker lopende fiets met een ouderwetse bagagedrager waar nog gewoon iemand achterop kan zitten - enzovoorts. Idem voor het converteren naar e-bikes.

We geven tig Euro uit aan duurzame fairphones die hergebruikt kunnen worden - heel sexy om het erover te hebben op een feestje - maar de branche speelt de duurzaamheidskaart niet uit en komt niet verder dan losse prijslijstjes.

Nogmaals, ik heb er geen snars verstand van - maar het is toch raar dat hierover niet wordt nagedacht?

@fransbr1 heeft zeker een punt dat arbeid duur is en dat de aardig wat consumenten niet verwachten/bereid zijn iets meer voor onderhoud te betalen. Wel kan ook de fietsenmaker een wiel vervangen i.p.v. spaken vervangen, maar erg goed voor de duurzaamheid is dat niet.

Wat me wel op valt is de populariteit van swapfiets onder studenten (en jongeren?) €15 per maand (€12 voor studenten) voor een omafiets met terugtraprem (€19 voor een fiets met 7 versnellingen) en die komt met onderhoud op locatie. Niet geheel kostendekkend wat ik begrijp maar wel een mooi concept wat mij betreft.

Misschien dat fietsenwinkels meer die kant op moeten gaan?

Dat is een deel van het punt wat ik probeer te maken. Mijn “aha erlebnis” was de volgende: Ik had ooit voor mijn echtgenote een vijfdehands Koga Myata aangeschaft met 27 versnellingen. Om een lang verhaal kort te maken: Mijn echtgenote kon niet overweg met een derailleur, cassette versleten, banden gaar, enz enz. Zonde vindend om een Koga op de schroot te gooien heb ik alles wat versleten was laten vervangen. Kosten: 151,- en dochterlief heeft nu een 14 kg topfiets - goed als nieuw.

Dus: We zitten tegenwoordig wel heel erg te poseren dat we duurzaam zijn met fairphones, slimme thermostaten enzovoorts - maar de grootste winst zit 'm in het meer gebruiken van een fiets, en het loont de moeite om een goede fiets te laten onderhouden. Het is toch raar dat je met gemak meer dan 2000 Euro per jaar wil afschrijven op een auto, en te krenterig bent om enkele tientjes per jaar te besteden aan een vervoermiddel waar je gezondheid en nul brandstofkosten voor terugkrijgt?

Wat je ziet aan jouw voorbeeld is dat we eigenlijk getikt zijn met z’n allen. Een leasefiets is natuurlijk hartstikke duur als je het vergelijkt met een fiets in eigendom. Maar omdat de bedragen optisch laag zijn vinden we het allemaal prima.

Met die wijsheid in de achterzak kan de reparatiebranche toch wel iets betekenen zou ik zeggen. Reclame, promotie, bewustwording, en onzekerheidsreductie (voor x Euro hebt u een zgan fiets, en dat is 10% van de prijs van een nieuwe…)

Deze werkwijze is al zou oud als de T-Ford (dus begin 1900). Dit heet ook wel lopende-band werk. Voorheen lag de voorraad dus ook (alleen) bij de fabrikant. Ik kan me zo voorstellen dat de frequentie van het wisselen van de batches toen afhankelijk was van de vraag van de individuele fietsenmaker. Nu er grote voorraden bij webwinkels zijn weet de fabrikant niet meer wat de marktvraag is en kan daar dus ook niet (snel) op inspelen. Dus of ze zo gelukkig zijn met die webwinkels?

Net als bij auto’s stellen fabrikanten onderhoud bij aankoop van een nieuwe fiets verplicht (i.v.m garantie), dus daar valt ook voor de lokale fietsenmaker zeker genoeg in te verdienen. Bij webwinkels komt die mededeling dat onderhoud verplicht pas nadat er betaald is en dan sta je voor de keuze: een peperduur contract afsluiten of het zelf doen (en afzien van de garantie).
Als er dan problemen zijn (met name bij e-bikes) kun je het proberen bij de lokale fietsenmaker maar die is allesbehalve blij met jou (“Je koopt goedkoop een fiets bij webwinkel X en nu verwacht je dat ik de after-sales ga doen?”). De fabrikant is ook niet blij, want zijn naam staat op de fiets. Als een klant een probleem heeft met zijn e-bike zal hij zeggen dat zijn Sparta/Batavus/Koga/Gazelle kapot is en dat de fabrikant het niet wil oplossen. Hij zal maar zelden zeggen dat hij problemen heeft met zijn retailer (hij schaamt zich immers dat hij zelf in de val is getrapt om goedkoop een fiets via internet te bestellen zonder na te denken over onderhoud en garantie).

Kortom: de branche heeft een aantal problemen:

  • Een enorme vraag naar e-bikes versus krappe productiefaciliteiten - waarbij het de vraag is of uitbreiding verantwoord is in de tijd gezien;
  • Dominante retailers die aan cherry picking doen (wel de verkoop maar niet het onderhoud);
  • Hierdoor kanaalconflicten (de kleine detaillist die zich gedwongen ziet om zich aan de spelregels te houden en geen inkoopmacht heeft vs de grote detaillist die geen service levert en haar massa gebruikt om kortingen uit te onderhandelen).

Het is -vrees ik- zo klaar als een klontje:
a) De fabrikant moet zorgen dat de grote retailers niet om hun heen kunnen (dus Chinese fietsen gaan verkopen ipv Batavussen e.d.);
b) De fabrikant moet ook kanaalconflicten voorkomen, door zowel de grote als de kleine spelers te koesteren of door een minimale omvang te eisen (zie wat 20 jaar geleden in de autobranche is gebeurd: exit kleine dealers)
c) Als relatief kleine spelers in stand moeten worden gehouden dan zal ofwel de fabrikant of de brancheorganisatie met initiatieven moeten komen zoals bijvoorbeeld de ideeën die we hier hebben geventileerd (inkoopcombinaties, brancheconcepten zoals refurbishing, adopteer je fiets, deel je fiets, enz enz).
d) Dit vereist sterke knieën en een rechte rug bij zowel de fabrikant als de branche organisatie.

Want linksom of rechtsom: er is nu sprake van versnippering waar de handige harry’s gebruik van maken (geef ze eens ongelijk).

Daarnaast kan je er op wachten met alle millieudoelstellingen dat lagere inkomensgroepen de klos zijn: Zoals mooi verwoord in de Volkskrant “…terwijl de hogere inkomensklassen in Amsterdam in hun Tesla onbeperkt van laadpaal naar laadpaal zoeven, zitten de lagere klassen in de druilerige regen bij de bushalte te wachten…”. Erg dramatisch en aangedikt natuurlijk, maar je wil op z’n minst dat mensen met een laag betaalde baan op onaantrekkelijke lokaties en met onaantrekkelijke werktijden zich goed en goedkoop kunnen verplaatsen. Het is niet voor niets dat veel gemeenten mensen in de bijstand voor nop een gereviseerde tweedehands fiets geven. Je zou wensen dat goede fietsen bereikbaarder zijn voor mensen die ze juist hard nodig hebben.

Het klinkt allemaal wat bombastisch, maar het is wel de waarheid waar @Lomito mee komt. Mijn fiets (Qwic premium nm330 met 735 Wh accu) kostte mij een bak vol met geld en wellicht had ik hierop zo’n 650 euro kunnen besparen.

Waar die 650 euro hem dan in gaan zitten:

-je verhuist en dan nog komen ze hem dan halen en brengen bij pech (service)
-je krijgt pardoes 440 euro korting op een showroommodel die maar 26 km had gereden
-je kent de verkoper en bouwt een leuke band met hem op. Je weet wie hem maakt
-je krijgt kosteloos een leenfiets als hij ter reparatie is
-ik had 2 keer een gebroken spaak en toen werd het gehele wiel opnieuw ingespaakt = geen kapotte spaken meer gehad. Geen nieuw achterwiel nodig
-je fiets krijgt een nulbeurt waarop alles ingevet en vastgezet wordt. Gaat langer mee
-bij fietspech duurt een reparatie korter en soms dezelfde dag nog
-bij verhaal is de lijn veel korter

Dus de aanschaf bij mijn lokale FM kost heel deze lijst met service mij netto 210 euro. Dat heb ik er dan wel voor over en zo houd je ook de markt beter in stand. Waar je bij de fietsenwinkel online korting krijgt verslijt je extra aan slijtage door het ontbreken van de belangrijkste beurt van heel je fiets; de nulbeurt.
Of de online fietsenwinkel uiteindelijk goedkoper is betwijfel ik ernstig. Met een beetje pech levert het netto meer stress op. Maak je keuze maar :wink:

Een nulbeurt betekent in feite niet meer dan dat je fiets gebruiksklaar af fabriek wordt afgeleverd. Het is geen aparte handeling. De handelaar pompt dan nog wat meer lucht in de banden. Meer is overbodig, althans dat hoort zo te zijn!