Hey peeps,
Ik ben momenteel op zoek naar een nieuwe woon-werk fiets.
Ik fiets enkel ±30 km dus 60 km per dag
Vereisten zijn een lichte snelle fiets en spatborden en bagagedrager,ook heb ik een voorkeur voor een derailleur.
Budget is max.1400 euro
Ik ga komende week eens een kijkje nemen naar deze fiets
Indien er andere fietsen zijn die beter is als de voorgaande of tips…mag je me altijd laten weten
Beter? Nou, dat is moeilijk om van hieruit te bepalen. De Stevens 7X Lite is beslist een heel goed aanbod. De Stevens heeft een AHead-set voor de stuurlagers en een vaste stuurpen. Iedereen heeft zo zijn voorkeuren. Jij kiest.
Tip: Zo heeft Sensa de volgende fiets, ook licht en goed uitgerust, maar met velgremmen in plaats van schijven en bovendien met diverse mogelijke opties, waaronder Magura hydraulische velgremmen. De montage van de bagagedrager wekt meer vertrouwen dan bij de Stevens (geen montagepunt aan het frame). De Sensa werkt met een verstelbare stuurpen (hoogte en hoek). Sensa (uit Almelo) spreekt alleen Engels 
https://www.sensabikes.com/bikes/trekking/580/superlite-v27-gent?c=20
Hmm,
De bagagedrager daar heb je inderdaad wel een punt.
Schijfremmen waarschijnlijk ook wel,ik hoor er veel piepen als ik onderweg ben naar het werk
De sensa fiets vind ik er wel niet zo sportief uit zien.
Ik heb geen aandelen bij stevens fietsen maar er is wel een dealer achter mijn hoek.
Dan zou dit beter zijn en nog goedkoper
Een Stevens dealer om de hoek komt niet veel voor. Althans, enkele jaren geleden waren er echt weinig in Nederland. Bijna €300,00 goedkoper is heel veel en dan is Deore nog altijd een heel degelijke groep. Kettingen en cassettes slijten toch bijna even hard op dit niveau, behalve XT dan. Die kun je altijd nog bij de eerste vervanging monteren.
Koop een nieuw opgebouwde 80er jaren stalen sportfiets, zijn voldoende te koop bij speciaal zaakjes, voor 500 heb je een prachtfietsje van PM of Reynolds staal met 10 o
f 12 versnellingen en de hele poespas al of niet geupgraded zoals remmetjes en stuur. Zijn tof! En duurzaamHet spijt me, maar dit is gewoon onzin, niet gebaseerd op ervaring of op domme pech. Staal rijdt heerlijk vanwege de flexibilteit en theoretisch de lange levensduur en aluminium rijdt strak en dus effectief. In mijn 50 jarige fietsloopbaan waren het tot nu toe 5 stalen fietsen die vanwege framebreuk in de kliko verdwenen. En tenminste een ervan had Reynolds buizen.
Ja, als dat zo is dan vraag ik me wel af waarom er relatie, gezien de enorme aantallen waarin ze zijn geproduceerd, er nauwelijks alu fietsen van 20 jaar en ouder zijn overgebleven. Het probleem bij alu frames is dat het in feite een samenstelling van monocock delen is, buizen dus. En dat is precies waar aluminium niet op z’n best toepasbaar is. Dit in tegenstelling tot diecast en geintergreerde constructies zoals bij vliegtuigen, jachten en autoindustrie (motorblokken,draagarmen ophangeng integrated spaceframe constructies etc) wordt toegepast.
Daarnaast is aluminium een bros metaal en ligt de vloeigrens dichtbij en verliest dan onmiddellijk z’n sterkte, in tegenstelling tot staal. Men zag zich dan genoodzaakt frames te bouwen met grote buisdiameters mede om voldoende sterke lasverbindingen te maken. Oversized frames was het toverwoord,
Professionele racebikes van aluminium werden extreem nauwkeurig ontworpen en gebouwd, men moest ook wel, ze waren immers lichter. De racekarretjes gingen echter maar kort mee en geld speelde geen rol.
Voor de consumenten markt lijkt het een succes maar is het niet wat het lijkt, men moet echt diep in de buidel tasten wil men een goede duurzame alu fiets aanschaffen. Is het frame niet stijf genoeg of krijgt het veel te lijden dan neemt de oorspronkelijke kwaliteit snel af. Daarnaast wordt er te weinig aandacht geschonken aan materiaal scheiding.
Bij een tour-en sportfietsen is het lagere gewicht nauwelijks van invloed gezien de nodige accessoires die op de andere fietsen van de zelfde orde zijn.
Nu is het carbon, en gezien de mogelijkheid die dat biedt, men kan het sterk maken waar nodig, een veel beter toepasbaar materiaal, Maar ja, duur en en kwetsbaar, eigenlijk niet geschikt voor algemeen gebruik of trekking. De ontwikkeling van titanium frames beloven veel, ben benieuwd! In China zit een bedrijf die alle titanium constructies voor de MIG 21 straaljagers maakte, straaljager waar de Amerikanen grote achting voor hadden. Het bedrijf maakt nu titanium fietsframes,
Staal voor lichte fietsen heeft een opleving en herwaardering, met name in het trekking en city bike gebeuren. Het is ook duurzamer. Het maken van aluminium uit bauxiet kost enorm veel energie, in vergelijking met staal uit ijzererts een factor 10 meer. Echter het recyclen van aluminium vraagt weer minder energie dan staal en brengt als recyclebaar materiaal meer op per kg. Vandaar dat die dus niet in de kliko verdwijnen!
Staal breekt overigens niet maar kan verbuigen of wegroesten, als het breekt dan is het niet goed geconstrueerd of er is sprake van metaalmoeheid, iets waar overigens aluminium aanzienlijk gevoeliger voor is.
Aluminium heeft als frame-constructiemateriaal de enige voordelen dat het lichter is en dat het niet roest, wel oxideert maar dat is een feite een beschermlaagje wat natuurlijk ontstaat. De diverse legering zijn alleen als specialist te beoordelen, voor fietsen in het goedkopere segment wordt dat nauwelijks gedaan. Duurdere frames hebben een certificaat. Aluminium diecast onderdelen als rem-handles en allerlei ander compact constructie materiaal is perfect en superieur aan staal.
Of er, zoals je beweert, nauwelijks alu fietsen van 20 jaar en ouder zijn overgebleven, weet ik niet. Zijn daar betrouwbare cijfers van? Heb jij die? Ik ben benieuwd. Lijkt me sterk. Ik denk wishfull thinking! Zowel in de racefiets- als in de mountainbike wereld is het belangrijkste constructiemateriaal al meer dan 15 jaar carbon en dat zal in de toekomst zowel relatief als absoluut verder toenemen. Ik spreek over de miljoenen van de consumentenmarkt, niet over die paar fietsjes die het profpeloton gebruikt. Alu zal altijd populair blijven voor de goedkopere segmenten. Ook staal zal als constructiemateriaal altijd gewild blijven voor specifieke toepassingen, o.a. waar het gewicht een ondergeschikte rol speelt en comfort belangrijker is.
Stalen fietsen, die wel zijn overgebleven uit de jaren '80, zijn bijna altijd uitgerust met incourante componenten, zoals schroefpignons (wat een ellende!) en hebben de verkeerde constructie om wielen met cassettes te kunnen gebruiken. Al zijn daar wel liefhebbers voor, maar dan gaat het om het voorwerp, de fiets, niet over het fietsen.
Op marktplaats kom je nauwelijks goede alluminium fietsen tegen die ouder zijn dan 10 jaar, ja, enkele exoten van liefhebbers, Koga, Bianchi, Basso, een enkele Gazelle en Giant. Verder slechts ‘bieden’ spul en daar wordt zelfs nauwelijks op geboden of het is een tientje of zo. Zie je echter late stalen fietsen dan gaan die mits in goede staat voor goed geld weg. Meest geliefd zijn de laat70, alle 80 en vroege 90. Tweede hands aluminium fietsen zijn allemaal recenter en zijn ze 5 jaar of ouder dan staan ze voor een schijntje van de nieuwwaarde te koop. Bij bosjes! Trek Giant Cube Cannondale Gazelle en ook Italianen, noem maar op.
Uiteraard speelt het vintage imago van de stalen fietsen een rol, zeker. Maar dat is ook niet voor niets, deze fietsen zijn zoveel mooier met prachtige details, En sterk, meestal beter gebouwd en met wat aanpassingen prima te gebruiken. Vooral in trek als city bike of woon/werk fiets. En kan je of wil je niet sleutelen, er zijn tegenwoordig zoveel kleinschalige speciaal zaakjes waar je terecht kan met veel betere service en kennis. Wil je een aluminium fiets dan koop je toch een nieuwe of een van twee jaar oud bij de fietsgigant, succes ermee.
Ik heb zelf een Koga Miyata Mixed Road uit 1987 die ik zelf in top conditie hou. Aangepast waar nodig en gebruik het fietsje dagelijks. Schoonheid van een fietsje en snel. Rijdt en stuurt super strak, 28 x 1.40 bandjes ideaal voor de stad (EPI 50 en hoge druk) Veel betere grip dan die modieuze dikke banden vooral bij regen en loop niet vast in de tramrail, even een hupje alla. Geen verende voorvork wel een verende zadelpen icm een Lepper Concorde zadel. Goede geometrie en een Ergotech boog stuurtje met verstelbare stuurpen, Bmx remgrepen en handvatten, Shimano 600 groep 2 voor 5 achter. Met m’n 66 jaar leg ik er met gemak 100 km mee af, zo’n 25 in het uur. Confortabel en heel wat strakker dan een wat ouder alluminium fietsje. Heb er ook heel wat bekijks mee haha.
Mijn indruk is dat je min of meer bent verslingerd geraakt aan spul uit de jaren '80 en begin jaren '90. Fietsen met smalle banden ophemelen is een doodlopende straat. Die blijven juist wel in de tramrails steken. (Ik woon daar gelukkig niet.) Ook die onmogelijke schroefpignons - niet te verwijderen - brekende assen - 15 soorten tools - bepaald niet om trots op te zijn.
Ik fiets NOOIT om er bekijks mee te hebben.
Wens je veel succes
