Huftergedrag van racefietsers

Google maar even “gedrag van racefietsers”
Ik was nog even vergeten te vermelden dat ik ook 2 racefietsers tegen kwam die luid roepend op een zebra overstekende mensen wilde opjagen.

Die zijn er wel, zijn soms ook lid van de Fietsersbond en lokaal denken ze mee aan solide infrastructuur die voor iedereen, snel of langzaam, ervaren of onwennig, cargobike, duofiets, driewieler of tandem ook geschikt is.
Fietsers indelen in groepen en vanachter een gekleurde bril vooroordelen te spuien is inderdaad niet erg nuttig.

1 like

Ik merk veel (passief) aggressief gedrag jegens wielrenners, dat lees je ook hier terug in de toon van de berichtjes. Alsof iedere wielrenner zich moet verantwoorden voor fouten van andere wielrenners en dat het evenwicht in het heelal weer hersteld kan worden door een willekeurig andere wielrenner te pesten nadat jou ooit onrecht is aangedaan door een andere wielrenner.

Hierbij enkele voorbeelden:

-Fietsend op het fietspad langs de boulevard van Noordwijk, zie ik in de verte een zebrapad met overstekende mensen. Gezien mijn snelheid en afstand tot het zebrapad, konden ze ruim voor mij langs oversteken en hoefde ik dus niet te remmen. Echter één man had andere plannen, die staarde mij al aan in de verte en begon in te houden om er zeker van te zijn dat ik voor hem moest stoppen. Het zat hem echt hoog dat het hem niet gelukt was in de weg te lopen want hij wensde me nog wat toe.

Als je netjes belt bij het inhalen dan maakt men heel vaak ook netjes ruimte. Dat gaat niet altijd even snel maar je merkt altijd wel aan de houding dat je bent opgemerkt en dat men bezig is ruimte te maken. Dan zijn er ook elke keer weer mensen die bij het horen van een fietsbel van achteren, duidelijk hun stinkende best doen zoveel mogelijk in de weg te blijven.

1 like

Ik geef er de voorkeur aan om niet inhoudelijk in te gaan op de laatste 2 berichtjes.
Dat zou uitmonden in haarkloverij en elkaar vliegen afvangen.
Ja, ik geef toe dat ik in eerdere berichten een agressieve toon heb gekozen en dat dit een open discussie niet ten goede komt.
Wat mij betreft wil ik die discussie wel voeren
Ik pest racefietsers niet, rij ze niet in de weg (althans zeker niet opzettelijk) Zowel in de auto en motor als op de fiets probeer ik met elke weggebruiker rekening te houden en zal een ander nooit in gevaar proberen te brengen. Ja, ik maak wel fouten, zie iemand niet aankomen, kijk net de verkeerde kant op als iemand achter een heg vandaan komt of schat een situatie niet juist in. Gelukkig is dit altijd goed afgelopen.
Wat betreft het generaliseren (en nu ga ik toch inhoudelijk in op een reactie) als ik 2 x door een zwarte hond gebeten ben, dan kijk ik de 3e keer wel uit. Daarmee wil ik niet zeggen dat alle zwarte honden vals zijn. Daarmee zeg ik dat ik wat extra waakzaam ben omdat ik slechte ervaringen met ze heb.

Mijn eerste vraag: Herkennen jullie je er in dat er een zekere mate van weerstand tegen racefietsers is?

Jammer dat niemand de hand in eigen boezem durft te steken.
Voor sommigen kan dat te pijnlijk zijn.

Dat houdt op zodra je de grens passeert. Kijk niet raar op als je in het buitenland, op een racefiets, wordt aangemoedigd door passanten, alsof de Tour de France langskomt en hoe verder van Nederland hoe enthousiaster de mensen reageren. In Azië word ik regelmatig door wildvreemden thuis uitgenodigd. Alleen in Nederland loop je voortdurend tegen vooroordelen op.

Zal wel te maken hebben met een diep geworteld calvinisme, waardoor een ieder die zich niet verplaatst op een zwartgemoffeld loeidegelijk rijwiel met argusogen bekeken wordt.

En dat gaat helemaal voorbij aan het feit dat fietsers niet het probleem zijn voor fietsers, automobilisten en bromfietsers zijn dat wel. De score van gisteren? Viermaal zowat de berm ingereden door tegenliggers op de linkerweghelft (obstakel toch echt aan hun zijde), eenmaal door een fietsend stelletje (geen racefietsers), driemaal door een automobilist. De enige racefietser die ik tegen kwam groette me netjes (zo zijn die ook wel weer).

Vasthouden aan een vooroordeel op basis van een enkele negatieve ervaring is niet erg constructief, dan kun je net zo goed een zwartboek aanleggen over senioren op een e-bike, senioren in het algemeen, speeders, onervaren stelletjes of vrouwen met een rijbewijs. Daar wordt het niet vrolijker van op de weg. Je kunt ook je gekleurde bril afzetten en accepteren dat het druk is op de weg, niet iedereen even ervaren is en dat verkeersdeelnemers wel eens fouten maken.

Dat rijden op de andere weghelft omdat er een obstakel op de eigen helft staat terwijl jij als tegenligger aankomt is zeer herkenbaar. Maar hier speelt de snelheid van de racefiets/speed pedelec waarschijnlijk wel een rol. Zodra automobilisten een fiets waarnemen hebben ze daar direct een vaste verwachting van snelheid en daarmee de tijd die beschikbaar is om nog even om het obstakel te rijden. Hetzelfde geldt ook voor auto’s die een voorrangsweg naderen en de ontruimingstijd verkeerd inschatten bij snelle fietsen.

Mijn speed pedelec is uitgerust met een zeer potente Supernova M99PRO koplamp die voorzien is van een schakelbaar groot licht waarmee ik in genoemde gevallen een duidelijk signaal van grote afstand kan geven. Ik zal niet beweren dat het altijd werkt maar als automobilisten recht in die 1600 lumen kijken heeft dat meestal wel effect, zelfs overdag !

Net als bij overlast van buren (herrie, stank) moet je in het verkeer ook enige overlast van elkaar accepteren zoals de ander ten onrechte voor laten gaan. Zolang dit van beide kanten gebeurt is er weinig aan de hand.

Ik kreeg een keer bij duisternis geen voorrang op een oversteekplaats voor fietsers op het RijnWaalpad. Omdat ik haaks op de rijbaan reed had het groot licht weinig effect, maar de bestuurder van de auto maakte bij het passeren de fout recht in mijn koplamp te kijken op ongeveer 1 meter afstand… die is daarna noodgedwongen even gestopt om de staafjes van zijn retina kans te geven zich te herstellen.

1 like

Met inschattingsfouten van andere verkeersdeelnemers (vooral van automobilisten) houd je wel rekening, maar 3 op één vrij kort ritje vind ik wel erg veel.
Ooit heb ik zo’n klaphark laten stoppen en die bleek mij wel degelijk gezien te hebben, ook de snelheid goed te hebben ingeschat, maar hij vond dat de 40 cm (!) die er voor mij resteerde voldoende ruimte was om te passeren. Dan ben je volgens mij niet helemaal goed onder je hersenpan.

Fietsers zijn het probleem niet, automobilisten zijn dat wel.

Hoe belevingen toch kunnen verschillen.
Als ik de reacties van wolfman en Lomito lees zijn het vooral de automobilisten waar zij last van hebben of hen daadwerkelijk in gevaar brengen .
Terwijl ik eigenlijk ervaar dat de automobilist redelijk rekening met mij houden.

Als ik het nu eens als volgt stel:
De racefietsers is aan het sporten en ik ben op de fiets aan het recreëren en de fysieke inspanning is bij mij ondergeschikt.
Ik beoefen zelf een andere sport waarbij hoge concentratie vereist is.
Als er mensen in mijn omgeving gezellig staan te kletsen, dan merk ik dat meteen in mijn resultaten.
Zo kan ik mij voorstellen dat als je lekker op je racefiets aan het trappen bent en je moet telkens inhouden dat dit niet prettig is. Toch is het niet ander. Collega sporters mogen een praatje houden en mij daarmee storen en racefietsers en overigen moeten het fietspad delen.
Dit vraagt echter wederzijds respect.
Misschien is het snelheidsverschil op de fietspaden wel te groot geworden door de toename van langzamere fietsers.

:

Op de racefiets heb ik soms als doel om op een rustig tempo 2 uur te fietsen en soms probeer ik zo hard mogelijk te fietsen. In geen geval haal ik daarvoor rare capriolen uit en als het nodig is om vaart te minderen in het verkeer dan is de rest van ondergeschikt belang.

Ik merk zelf dat ik geen moeite heb om even langzamer te fietsen als dat nodig is vanwege voorrangsregels of omdat andere langzamere weggebruikers nu eenmaal ook gewoon van de weg gebruik maken.
Waar ik erg weinig geduld voor heb is gehinderd worden door mensen die hun aandacht niet bij het verkeer hebben. Ze kunnen afgeleid zijn door van alles waardoor ze niet door hebben wat er om hun heen gebeurd, je wordt dan behoorlijk gehinderd terwijl je bij normaal gebruik van de weg weinig last van elkaar gehad zou hebben.

Daarnaast heb je als racefietser zoals eerder genoemd ook te maken met pesterijen van mensen die je wel opmerken maar je dan opzettelijk hinderen om een of ander vooroordeel recht te trekken.

1 like

Wat een aannames weer.

Even voor mezelf: ik neem op verschillende fietsen deel aan het verkeer, het hele jaar door: als forens, voor boodschappen en recreatief. Maar het is nogal aanmatigend te te stellen dat een ieder die sneller fietst dan gemiddeld niet recreatief is of minder alert in het verkeer. Recreëren doet een ieder op zijn eigen manier. Eerlijk gezegd denk ik dat veelfietsers juist veel beter opletten, daar is namelijk ook wel enige ondersteuning voor.

Zo kan ik me zomers altijd verbazen over het grote aantal toeristische fietsers dat niet gehinderd door verkeersinzicht of voertuigbeheersing de fietspaden als speelterrein gebruikt en tegelijk anderen de maat neemt …

Om klapharken in de auto tegen te komen hoef je overigens niet eens op de racefiets te zitten: die keer dat ik een automobilist liet stoppen zat ik gewoon op de stadfiets aan hooguit 20 km/u.

1 like

Ik vrees dat deze discussie tot niets gaat leiden zolang iedereen blijft wijzen naar het gedrag van anderen.

En dan te bedenken dat de (race)fietser doorgaans ook automobilist is… zoals eerder gezegd wordt het “slechte” gedag van de ander sterk uitvergroot ten koste van het goede gedrag van de overgrote meerderheid. Rotte appels zijn te vinden onder automobilisten, racefietsers, speeders, E-bikers, gewone fietsers, brommers/scooters en voetgangers.

Uiteindelijk gaat het er om hoe jij als “goede” verkeersdeelnemer omgaat met de ander die zich “slecht” gedraagt. Wat ik nogal eens zie is dat men voor politieagent/rechter gaat spelen door dat vermeende slechte gedrag af te straffen met eveneens slecht gedrag.

Veel beter voor je hart en welzijn is om je niets aan te trekken van de ander en je weg te vervolgen zonder verdere bemoeienis. Dat slechte gedrag van de ander is vaak weinig anders dan gebrek aan ervaring, verkeersinzicht, fysieke en mentale capaciteiten (reactievermogen, spierkracht, evenwichtsgevoel, emphatisch vermogen), maar ook onvoldoende opletten, afgeleid zijn… dit in tegenstelling tot bewust agressieve acties.

Met name voor die laatste gevallen heb ik een actioncam op het stuur.

2 likes

Tja, als je begint met “schreeuw-fietsers, die met een te hoog testosteron niveau snot snuivend wandelaars naar de hel wensen” en de reacties (hoezo geen discussie?) die daar op komen ziet als een bevestiging van je eigen bewering dan ben je bezig je in te graven in je eigen gelijk en helemaal niet geïnteresseerd in een discussie.

Jammer dat je blijft ontkennen dat dit met grote regelmaat voorkomt.
Dat jij je in dit gedrag niet kan herkennen is prima.
Ik heb te lang langs een drukke en populaire racefiets route gewoond en ken inmiddels alle “gebruiken” van racefietsers om vrij baan te eisen.
Als jij je kop in het zand wilt blijven steken en terugkomt op een opmerking waar ik mij reeds voor verontschuldigde dan zal dat niet bijdragen aan groeiend begrip of gedragsverandering van welke groep dan ook.

Hans… de manier waarop je frontaal de aanval in gaat gaat je nooit enig begrip opleveren. Het enige wat je krijgt is wat over en weer getoeter.

Ik rij niet met een racefiets, en doorgaans heb ik ook geen conflicten met racefietsers.
Waar ik me aan erger zijn mensen die met 3 naast elkaar op het fietspad lopen, liefst nog met een hond aan een leiband van 5 m lang, of gewoon niet aangelijnd.

Die worden zowel door mij als door racefietsers de berm in gebeld of geroepen.

Het aanhoudend blijven ontkennen dat er een verschil zit tussen het doelbewust opeisen van je recht tot vrije en onbelemmerde doorgang enerzijds en het maken van fouten anderzijds is waarom ik de frontale aanval kies.
Bovendien geeft men op dit forum, door te zwijgen, wel heel dubbele signalen.
In een ander draadje neemt men de moeite niet om het gebruik en\of bezit van verboden wapens te veroordelen. Iemand die met pepperspray op de fiets stapt moet toch, minstens, eens goed in de spiegel kijken.

Ik rij zelf al zo’n 39 jaar op een racefiets en moet zeggen dat ik het gedrag dat wordt omschreven wel enigszins herken en me ook dood erger aan mede-fietsers die enkel kunnen waarschuwen door te roepen en niet bereid zijn om even af te remmen als ze passeren. Dit zie je vooral bij groepen, maar ook bij individuen zitten er gewoon horken tussen. Ook heb ik wel eens met een groepje gereden waarbij ik ineens heel alleen voor een stoplicht stond omdat ik vond dat je je aan de regels dient te houden. Ik vind dus ook dat iedere toerfietser zich aan de regels dient te houden en alleen flink tempo kan maken op een lege weg. Je kunt niet op een toeristisch fietspad gaan rijden en denken dat je een gemiddelde van 30+ kunt halen en geen bel vind ik ook onfatsoenlijk, al ken ik ook de situaties waarin ik een tijdje al bellend achter een paar vrolijk keuvelende fietsers heb gereden die werkelijk geen enkel oog voor de omgeving hadden. Toen ik uiteindelijk maar heb gevragd of ik mocht passeren kon ik een hoop commentaar krijgen dat ik als aso-racefietser toch wel kon bellen. Ik ben ze al bellend voorbij gereden…

Dat gezegd hebbende, vind ik dat Hansb57 wel heel erg vanuit zichzelf redeneert en generaliseert. Niet alle toerfietsers rijden horkerig en er is op het weggedrag van veel recreatieve en woon-werk fietsers ook best wat aan te merken. Niet opletten en weigeren even achter elkaar te gaan rijden als er wordt gebeld zijn maar twee voorbeelden. We zitten met zijn allen in het verkeer en zullen dus begrip op moeten brengen en op moeten letten. Dat betekent voor racefietsers bellen en afremmen, maar ook dat recreatieve fietsers er rekening mee houden dat er ook fietsers zijn die harder rijden en in willen halen.

2 likes

Groepen lijken inderdaad een heel eigen dynamiek te hebben. Dat zie je ook bij scholieren, senioren in groepsverband en familiefietsers. Solitairen en duofietsers zijn zelden een probleem.

Maar de befaamde tulpenrallyes (bestaan die nog?) vertonen precies hetzelfde gedrag.
Mocht er ooit één tegenkomen, waarvan de eerste besloot een vrachtwagen te passeren en de rest er blind achteraan reed. Dan kun je als tegenligger alleen maar de berm opzoeken om je hachje te redden …

Natuurlijk ga je aan de kant als er snellere fietsers of brommers aan komen, of eigenlijk rijden wij nooit naast elkaar als daar niet meer dan genoeg ruimte voor is. Niet alleen voor andermans plezier, ook voor eigen veiligheid.
Vandaar dat ik ook al voorstelde om een spiegel verplicht te stellen.
Bellen is iets voor de korte afstand, een spiegel geeft je veel meer overzicht en werkt prima voor de langere afstand.
Bovenstaande is overigens geen oplossing voor de categorie fietsers die ruimte al schreeuwend opeisen.