Oorspronkelijk gepubliceerd op: https://www.fietsersbond.nl/nieuws/tia-komt-in-botsing-met-paaltje-de-impact-van-zon-knal-is-stevig/
Op een regenachtige avond in december 2018 was Tia van der Velde op weg naar Britsum in Friesland. De rit op haar fiets verliep echter niet zoals gehoopt. Hiermee werd ze één van de vele fietsers die een ongeluk hebben met een paaltje op het fietspad. ‘Ik had al de hele dag achter mijn computer…
Waar ik in het verleden mijn vaste routes naar het werk had waren ze dacht ik toch wel altijd op
een min of meer verlichte locatie, aan het begin of einde van een fietspad.
Nou is de verlichting op wat goedkopere fietsen ook vaak van slechte kwaliteit.
Op de E-bike (ook voor off road) beschik ik zelfs tevens over groot licht.
Als je vaak op vrij donkere paden moet fietsen is het aan te raden om oplaadbare ledverlichting
middels een klem of zo als extra te monteren.
Voor de MTB wereld zijn er vele uitvoeringen die zeeën van licht geven.
Heb overigens wel ooit meegemaakt dat iemand direct na een bocht een touw strak over het fietspad gespannen had net boven de voorvork tegen het balhoofd raakte het mijn fiets, ging onderuit en viel op mijn bibs, het viel goed uit. 
Tja, er worden soms wel hele domme grappen uitgehaald, ik ging niet zo hard maar voor een
scooter had het heel erg verkeerd af kunnen lopen.
'n Probleem is uiteraard dat als de paaltjes weggehaald worden, het risico ontstaat dat auto’s over het pad gescheurd komen. Ook niet ongevaarlijk dus.
Wellicht is er 'n manier om het autowerende effect van de paaltjes te behouden, maar tegelijkertijd het gevaar ervan voor de fietser sterk te verminderen.
Dacht dat dit eventueel zou kunnen door de paaltjes van 'n flexibel materiaal te maken, waardoor ze 'n stuk meegeven wanneer 'n fietser ertegenaan botst. Dat vermindert het gevaar op letsel aanmerkelijk omdat de klap dan 'n stuk minder hard aankomt en de consequenties daarvan ook 'n stuk minder ingrijpend zullen zijn.
Ook is denkbaar om de paaltjes zodanig te construeren, dat het bovenste tweederde deel ervan bij aanvaring door 'n fiets meteen neerklapt, zodat de fietser meestal gewoon door zal kunnen rijden.
Dit, terwijl het onderste derde deel blijft staan en voldoende hinder blijft opleveren voor auto’s om eroverheen te rijden.
Uiteraard kan het neergeklapte deel later weer teruggeklapt worden.
Voor 'n fiets is er bij deze aanpak alleen nog gevaar wanneer hij precies met het voorwiel tegen het paaltje botst, omdat hij dan ook tegen het niet neerklappende deel aan rijdt, maar anders kan hij er gewoon langsdoor rijden.
Auto’s kunnen dat echter niet, omdat ze altijd over het niet neegeklapte deel heen moeten, terwijl dat daar te hoog voor is.
Hopelijk kunnen we er wat mee.
Een auto óp het fietspad is ongewenst. Maar een auto is wel goed zichtbaar en hooguit een tijdelijk probleem. Paaltjes daarentegen zijn een permanent obstakel.
Bij de afweging om paaltjes te plaatsen dient daarom eerst de vraag te worden gesteld óf er een probleem is en zoja hoe groot dat probleem is. Wordt een fietspad slechts sporadisch oneigenlijk gebruikt door automobilisten dan is de oplossing groter dan de kwaal.
Voordat men over gaat tot plaatsen van paaltjes moeten ook andere oplossingen bekeken worden. Zoals een andere inrichting van de weg en handhaving (periodiek, steeksproefsgewijs).
En als plaatsing van paaltjes inderdaad nodig blijkt dan is er een hele waslijst aan richtlijnen: kleur (wit/rood), hoogte, diameter, plaats (niet in een bocht, niet op een overgang van verschillende materialen, ín het licht, niet in de rijrichting), inleidende markering en ruimte (minimaal 1,60 vrije ruimte aan weerszijden).
Daar bestaan al jaren nuttige aanwijzingen voor (zie CROW), maar in de praktijk wordt er door wegbeheerders heel wat afgehobbied.
(PS: flexibele paaltjes bestaan al langer, maar die lijken vooral bedoeld om een aanrijding door een automobilist te overleven, een fietser maakt nog steeds een rotklap)
1 like
Het ene paaltje is het andere niet.
Ik heb wel eens gepleit voor het verwijderen van een paaltje op de plek waar een autonoom fietspad een autoweg kruist.
We kregen er toen een slingerhekje voor terug
Verkeersambtenaren zien fietsers vooral als wezens die zich niet verantwoordelijk weten te gedragen.
Dus moeten fietsers tegen zichzelf in bescherming worden genomen ?
Het is al lang bekend dat de konstruktie van een autonoom fietspad dat haaks eindigt op een autoweg, aanleiding geeft voor veel ongelukken.
Een goede oplossing is nog steeds niet voorhanden.
Als het fietspad in een slinger eindigt (om de fietser te dwingen snelheid te minderen), ben je als fietser meer bezig met de slinger, dan met het kruisende verkeer.
Bovendien heb je vanuit stilstand veel meer tijd nodig voor een oversteek.
Mijn voorkeur gaat uit naar een recht toe recht aan gefaseerde oversteek.
Je kan je al bewegend veel gemakkelijker concentreren op het overige verkeer.
Er blijken inmiddels toch al wel proeven genomen te worden met flexibele paaltjes.
Zal in elk geval 'n flinke verbetering zijn.
Overigens lijkt er ook wel 'n manier te zijn waarbij de paaltjes helemaal weg kunnen en auto’s toch geweerd worden.
Dit zou kunnen door aan weerszijden van het pad gewelfde elementen neer te zetten die de doorgang op een punt zodanig versmallen dat auto’s er net niet meer tussendoor kunnen,
Dacht dat het pad op dat punt dan nog iets tussen de anderhalf en twee meter breed zal kunnen zijn.
Dat is bekend, maar je komt nog steeds ten val als je tegen zo’n flexpaal rijdt. Overigens lijken ze wel beter te voldoen, maar dat komt door hun grotere diameter en lengte. Ze zijn van een afstand beter zichtbaar dan het gangbaarder kleinere model.
De geadviseerde doorgangsbreedte is 1,60 meter: dat houdt de meeste auto’s wel tegen en is voor fietsers nog voldoende veilig. In het filmpje is 2 x 1,60 aangehouden, volgens de CROW richtlijnen.
In (ik meen) A’foort liep een proef met 1,80. Dat blijkt de meeste auto’s ook tegen te houden. Doorgangsbreedtes van 1,60 en 1,80 kun je natuurlijk ook op andere manieren dan met paaltjes realiseren.
Voordat we allerlei alternatieven voor het paaltje gaan bedenken, zou ik het willen hebben over de vraag wanneer een paaltje overwogen moet worden.
Kan dat proefondervindelijk worden vastgesteld?
Zoals de wethouder in de bijdrage van @Natubico het zei: we halen het paaltje weg, en als blijkt …, dan zetten we het weer terug.
De wethouder maakt niet duidelijk hoeveel misbruik moet blijken.
Ook wil hij niet onderzoeken waarom autos misbruik maken van het fietspad.
Ik ben het eens met @wolfman als hij zegt dat een auto een tijdelijk probleem is, en erg zichtbaar. Hinderlijk, maar ongevaarlijk.
In mijn ervaring weten automobilisten dondersgoed wanneer ze in overtreding zijn.
En houden daar in hun rijgedrag rekening mee.
We vinden het normaal dat het fietspad niet alleen door fietsers wordt gebruikt.
We accepteren loslopende honden, wandelende families, paarden, skeeleraars, scooters van 120cm breed enz.
Dan kan die ene auto er ook nog wel bij.
Naar mijn mening moet een paaltje (in welke vorm dan ook) pas worden overwogen als er voor de fietsers geen doorkomen meer aan is.
1 like
Ik lees zo juist in de NOSnieuwsberichten dat de gemeente DenHaag gemiddeld EUR 7000 moet dokken wanneer een auto op een poller knalt.
Het feit dat de poller is geplaatst op een busbaan met verlichting met borden doet niet ter zake.
Ik heb nooit gehoord dat een fietser zo’n bedrag heeft kunnen incasseren.
Waar nu het paaltje staat: de breedte beperken tot 1m60m. Daar waagt zich geen automobilist in.
Die “horrorpoller” staat in stuk buslaan van 130 meter, niet aan het begin maar in het midden. Het eerste probleem is dus dat automobilisten op de busbaan rijden, google laat op dit moment nog de situatie voor de aanpassing zien:
De oplossing daarvoor is de kruisingen aan het begin van de busbaan fysiek aanpassen zodat het logisch is voor automobilisten niet rechtdoor te gaan. De breedte beperken kan niet i.v.m. de bus.
Ik weet niet of een fietspad versmallen tot 1.60 kan veiliger is dan een paaltje, het zou me niet verbazen als dat niet het geval is.
Je zou zeggen dat een automobilist in overtreding is en dan ook de schade maar moet dokken, maar er zijn een paar zaken waarin de rechter bepaalde dat de schade aan de auto niet in verhouding staat tot de aard van de overtreding en dat de wegbeheerder dan toch opdraait voor, tenminste een deel, van de schade aan de auto.
In hoeverre de schadeplicht van de wegbeheerder dan verminderd wordt met de eigen verantwoordelijkheid van de automobilist (die moet hoe dan ook blijven opletten) hangt dan weer af hoe de pollers zijn vormgegeven, aangekondigd enzo.
Dus wel zaak voor een wegbeheerder, voordat hij over gaat tot het plaatsen van pollers dat het voor alle weggebruikers duidelijk is dat die pollers er staan.
1 like
Hoe zou je dat willen vertalen naar een paaltje op het fietspad ?
Bij een poller en een auto is meestal sprake van blikschade die kan worden gerepareerd.
Bij een paal en een fiets is de schade aan de fiets meestal wel te overzien.
Een kapot gebit kan ook nog worden gerepareerd.
Maar een kapotte knie betekent meestal levenslang letsel.
Is een ribbelstrook dan voldoende reden om tegen de fietser te kunnen zeggen dat hij de aanrijding met de paal aan zichzelf heeft te wijten?
Standaard zal een wegbeheerder aansprakelijkheid afwijzen. Dat is bij pollers ook zo. Je moet een lange adem hebben om schade vergoed te krijgen. Maar kansloos ben je niet:
Zie ook:
Wegbeheerders moeten langzaamaan steeds meer moeite doen om onder aansprakelijkheid uit te komen.
1 like