Het eerste wat racefietsers kunnen doen is een fietsbel aanschaffen en die ook gebruiken! Ik fiets elke werkdag van Haarlem naar A’dam en vv, kan inmiddels een verzameling aanleggen van de geluiden die moesten zorgen dat ik op tijd opzij ging voor een aanstormende wielrenner: gesis, klakken met de tong, onduidelijk gepraat achter mij, kreten uitstoten, belgeluiden nadoen, dierlijk gebrul, op hun eigen helm slaan enz.enz… Geluiden die ik, en vele Nederlanders met mij niet onmiddellijk associëren met een aankomende fietser. Het eerste wat een Nederlander denkt als hij een fietsbel hoort is ‘daar komt een fietser aan’. De gemiddelde racefietser heeft voor een heel pittig bedrag onder zijn kont, aan zijn lijf en op zijn stuur, kijkt u maar op de gemiddelde webshop voor racefietsers. Maar een bel op het stuur is iets wat, schat ik, nog geen 1/3 van de racers heeft, naar ik begrijp omdat dat niet cool is. Mijn advies is: racefietsers koop gewoon een bel en gebruik hem ook en aan de politie is mijn advies: ga in godsnaam eens handhaven en bekeur fietsers zonder bel. En ga daarna eens inventariseren wat voor effect deze maatregelen hebben op het aantal ongevallen.
Naast de gedragscomponent die terecht vaak wordt genoemd voor zowel wielrenners als reguliere fietsers is er simpelweg ook o.a. door corona meer behoefte aan ruimte voor recreatie. Dan kan je als overheid dingen gaan verbieden (langs de Vecht fietsen, rondje Ronde Hoep, Vondelpark afsluiten) maar dat is een erg kortzichtige reactie. Het enige juiste antwoord is meer ruimte voor recreatie en fietsers creëren. Rondje Ronde Hoep is aantrekkelijk omdat je zonder verkeerslichten prettig kan doorfietsen door een mooi landschap over redelijk goede wegen (behalve enkele stukken in Ouderkerk). En zorg in plaats van vrijliggende te smalle (excuus)fietspaden voor minder doorgaand autoverkeer op fietsroutes (knippen, pollers) en lagere maximum snelheden (en daardoor minder verkeerslichten) waardoor fietsers gewoon op de weg kunnen fietsen en elkaar makkelijker kunnen passeren. De versnipperde verantwoordelijkheden voor het onderliggende wegennet maken dit (in tegenstelling tot bij autoroutes) wel lastiger maar Corona kan in dit geval juist als een kans gebruikt worden om echt prioriteit te geven aan een goed regionaal recreatief fietsnetwerk.
Klopt niet. Zie reacties hierboven: ruim 80% van de snelle fietsers heeft wel degelijk een bel, maar de ervaring leert dat met name senioren daar helemaal niet op reageren.
Niet alleen senioren hebben moeite om jouw fietsbel te horen:
Opportunisme (waan van de dag) is niet zo’n sterk argument voor het aanpassen van fietsinfrastructuur waar juist een lange adem voor nodig is. Bovendien is het niet nodig om zo’n gelegenheidsargument op te voeren omdat er genoeg valide argumenten zijn om automobiliteit terug te dringen ten gunste van fietsmobiliteit (energieverbruik, uitstoot van giftige stoffen, geluidsoverlast, verkeersveiligheid, ruimtebeslag, gezondheid).
Ik bel standaard en ruim op tijd als ik op mijn racefiets een andere fietser wil passeren.
Maar dan is het ook prettig als de fietsers daar op een vriendelijke manier op reageren. Ik ben ook lid van een Toerclub en daar zit op elke racefiets een bel gemonteerd.
Je hebt helemaal gelijk. Helaas wordt er door sommige langzame fietsers, wat je ook doet, ook na meermaals bellen of roepen, agressief gereageerd. Immers: bellen betekent niet: ga aan de kant, maar betekent enkel: “pas op! ik kom eraan en wil er langs, maar ik wil geen botsing of valpartij!” Het wordt vaak anders geinterpreteerd.
Tja, op de racefiets voel ik mij ongeveer het marokkaantje van het fietspad: wij zijn op voorhand de vervelende persoon. Tegenover elke onbehouwen racefietser (en die zijn er) staat een onbehouwen andere fietser. Ik ben bijna van het pad geveegd door een echtpaar dat in een te smalle onoverzichtelijke bocht naast elkaar bleef fietsen. Of twee echtparen die samen fietsen en ineens midden op de weg stil staan. Of die vrouw die waar ik rechtsaf wilde zich tegen het verkeer in had opgesteld. En als je dan iets zegt als ‘mevrouw, uitkijken,’ klinken er een hoogst verontwaardigde stem, want ja, ik rij wel op een racefiets …
Er komen steeds meer fiets-achtigen op de weg met uiteenlopende snelheden en vaak heeft de bestuurder heel weinig verkeersinzicht. Daarin hebben we elkaar niets te verwijten, dus vraag je eerst af: was die ander nou zo brutaal, of was ik ontzettend aan het stuntelen. En als je kunt autorijden: denk terug aan je rijexamen: 80% gaat over hoe jij anderen laat zien wat je gaat doen en hoe anderen op jou kunnen anticiperen. Als je bewust fietst, bewust van en met oog voor de anderen op je pad, geniet je meer en erger je je minder.
Ik zie (veel te) veel reacties die mensen verwijten oostindisch doof te zijn, de bel niet te willen horen, oordopjes in etc etc. Lieve mensen: pakweg 10% van de mensen is doof of zo slechthoren dat ze de bel gewoon niet KUNNEN horen, ook al zouden ze dat nog zo graag willen!
Veel van hen zijn ook al wat ouder, en voor ons is het gewoon niet veilig om vlak langs de berm te rijden. Dus op smalle paden rijden we wat verder naar links dan snelle fietsers graag zouden willen. En nee, we horen de bel niet, dus we gaan ook niet opzij, helaas.
Ik roep al deze snelle fietsers op om er altijd rekening mee te houden dat de langzame fietser voor je doof is, de bel niet KAN horen en om dat vaart te minderen en op veilige afstand te passeren! Dank jullie wel!!! Saar Muller, Amsterdam
Dat veel seniore fietsers slechthorend zijn merk ik dagelijks. Die 10% lijkt mij echter nogal laag ingeschat… van de E-bikers is eerder 50% slechthorend of doof. Maar ik ben het met je eens dat we daar als snelle fietsers rekening mee moeten houden. Op mijn speed pedelec heb ik standaard een claxon en daarnaast heb ik luide fietsbel gemonteerd. Normaal gebruik ik alleen de fietsbel maar hoort een voorligger mijn bel niet (geen reactie) dan gebruik ik alsnog de claxon.
Vaart minderen en alleen passeren bij voldoende ruimte is voor mij normaal. Verkeren is immers rekening houden met elkaar. Maar dat moet wel van beide kanten komen. Als je slechthorend of doof bent is het aan te bevelen om de fiets te voorzien van ruime 2 spiegels op het stuur, die goed in te stellen en er tijdens de rit regelmatig in te kijken. Mijn koplamp (Supernova M99 Pro) is zo fel dat ik al vanaf 300 meter afstand goed te zien ben.
Mijn duit in het zakje…
Veel zinnigs is al gezegd en ik probeer dat niet te herhalen.
Doe wat gezond verstand, een beetje rekening houden met elkaar en een snufje verkeersregels in de pan, laat dit onder af en toe roeren minimaal 6 minuten koken op een laag vuur en je bent een heel eind.
-
Ik ben zowel lid van de NTFU, de KNWU als de Fietsersbond. De NTFU en de KNWU spreken mij aan op mijn gedrag op de racefiets. Zie de heer/dame in het verkeer-campagne, zie de wegkapiteins enz. Terecht en een goede zaak. De Fietsersbond spreekt vooral de racefietser aan op zijn/haar gedrag. Ofwel ‘de ander’. Het zou sterk zijn als de Fietsersbond deze zelfde vraag ook aan haar eigen leden zou stellen. En dan niet ‘wat kunnen racefietsers doen?’, maar ‘wat kunt u doen?’ om bij te dragen aan minder ergernis op het fietspad. Of neem ‘ingehaald worden’ of ‘wat te doen als ik achter me een fietsbel hoor?’ of 'wanneer is m’n spiegeltje juist gericht en hoe gebruik ik ‘m?’ op in de fietsschool.
Aangesproken worden door groepsgenoten leidt tot verandering, aangesproken door buitenstaanders tot weerstand en loopgraven. Als iedereen probeert de ander te begrijpen en probeert het eigen gedrag daar een beetje naar te schikken, houden we het aangenaam. -
De wet en wat deze zegt over hinder en gevaar laat heel wat ruimte voor interpretatie. Da’s al lastig zat, getuige het artikel van Kees Bakker en de reacties daarop*. Maar als “zich geïntimideerd voelen” de maat der dingen wordt waar ‘de ander’ zich op dient aan te passen, dan is het hek wel zo’n beetje van de dam.
Als je niet zo heel hard gaat, bestaat de kans dat je wordt ingehaald. Als je schrikt van een bel, schrikt van ingehaald worden, schrikt van een ‘pardon!’ (als het erop lijkt dat de bel niet gehoord wordt), schrikt van een andere weggebruiker die op min of meer hetzelfde moment op een kruising lijkt aan te belanden of schrikt van een fietser die wat voorovergebogen zit met een helm en een zonnebril op een fiets met een krom stuurtje en “geïntimideerd zijn” zonder meer legitiem is, wat kan ‘de ander’ dan nog goed doen?
- ik lees vooral beargumenteerde tegenwerpingen, geen “haat en nijd” en strava en de bordjessprints worden er wel heel erg met de haren bijgesleept. Een artikel dat zich puur bij de (discutabele) interpretatie van de wet had gehouden was veel sterker geweest. Vertel me alsjeblieft dat dit niet de toon is die de Fietsersbond in dit gesprek wil aanslaan.
-
In het algemeen blijven hameren op de racefietser lijkt me geen goed idee. Dat bevestigt niet-racefietsers alleen maar in hun negatieve kijk en legitimeert ook de helemaal-niet-zo-kwetsbare fietsers om lekker naar de racefietser te wijzen. Mijn ervaring is dat hoe ik bejegend word verandert zodra ik m’n helm op zet. Met fietsgedrag heeft het stukken minder te maken. Kort door de bocht
de zondagse toerfietser die zich ergert aan ‘alweer zo’n kl t wielrenner, kunnen ze niet bellen of zo?!?!’ is de doordeweekse autoforens die 's avonds in de schemering, moe en hongerig na een lange dag vergaderen, in een opwelling die racefietser weleens een lesje zal leren. Daar rust het daadwerkelijke gevaar. -
Letterlijk meer ruimte zijn we allemaal mee geholpen, maar dat is niet zomaar gepiept. Voorlopig zullen we het moeten zoeken bij ons gedrag op de infrastructuur die er nu eenmaal nu (en voor het overgrote deel over 40 jaar ook nog) ligt.
Ik ben niet zo pessimistisch over de ontwikkelingen qua infrastructuur. Het aantal fietsstraten en nog beter, fietszones, neem rap toe waardoor de auto zich moet schikken naar de fietser in plaats van andersom. Wel zie ik kwalijke ontwikkelingen zoals de zogenaamde slimme snelheidsregulering op E-fietsen (lees: snelheidsbeperking door verminderde ondersteuning op drukke plaatsen) en Intelligent Speed Adaption (ISA ofwel slimme snelheidsregulering van auto’s).
Beste Saar,
Op de tijden dat ik op mijn racefiets mijn rondes rij, zijn er nog zeker in het weekend relatief weinig senioren actief op hun fiets. De senioren die ik dan tegenkom zitten bij mijzelf in de groep met wie ik onderweg ben en horen de fietsbellen wel en geven ook ruimte aan de overige deelnemers op het fietspad.
Maar ik ben het niet eens met je mening, dat senioren omdat ze ouder zijn meer naar het midden van het fietspad mogen rijden, en daarom niet en beetje ruimte kunnen geven aan de andere deelnemers van het fietspad. En dat iedereen daarom met extra ruimte om hen heen dienen te passeren. Die ruimte is er simpelweg gewoon niet altijd.
Terechte waarschuwing. Goed verhaal ook.
Die veelbesproken drukte doet zich hoofdzakelijk in de 3 zomermaanden voor. De rest van het jaar kom je in elk geval in het buitengebied weinig drukte tegen. Waar zijn die echtparen op e-bikes dan? Zitten die 9 maanden van het jaar binnen of verplaatsen ze zich dan op andere wijze?
Dan denk ik dat het voornamelijk gaat om automobilisten-die-soms-fietsen. Even voor mij zelf: op stadsfiets, bakfiets en racefiets leg ik ruim 15.000 km per jaar af. De helft als forens. Een auto heb ik niet, die huur ik als ik 'm nodig heb en dat is verrassend weinig.
Als de belangen van automobilisten, die soms fietsen bij de Fietsersbond zwaarder gaan wegen dan die van fietsers, die altijd fietsen gaat de Fietsersbond de ANWB achter na in het vertegenwoordigen van de verkeerde groep. Dan wordt het weer tijd voor een Echte Fietsersbond.
NTFU heeft het eens onderzocht: 82,8% van de racefietsers heeft een bel. En 61,9% van de MTB’ers (zou wat meer mogen, wat mij betreft).
Echter mijn ervaring met bellen is dat wandelaars en sommige langzaamfietsers verrekken opzij te gaan.
Die tieners hoorden die bel dus wel! En gingen opzij. Beetje anders dan volgens de regels, maar jij kon er langs!
Ze moesten er zelf om lachen en dat is de ontspannen sfeer die het verkeren in het oosten van Nederland zo aantrekkelijk maakt. Uiteindelijk is Nederland een te kleine bak met te veel ratten maar gelukkig niet overal.
Ben vandaag weer eens van de weg gedrukt door een automobilist die het verschil niet kent tussen een fietsstrook en een bermsuggestie.
Dankzij een wielrenner heb ik hem dat verschil persoonlijk kunnen uitleggen.
Die wielrenner achterhaalde de automobilist? Knappe actie dan
Ik ben zelf een keer door een rijschoolhouder de weg afgedrukt.
Toen ik hem aansprak op zijn gedrag begon-ie eerst te ontkennen en daarna iets te mompelen over niet uiterst rechts rijden.
Dat laatste klopt, ik reed ongeveer in het midden van een rijstrook om mezelf goed zichtbaar te maken voor achteropkomend verkeer én goed zicht te hebben op het naderende kruisvlak (dat ook nog eens in een bocht ligt), maar de chauffeur in kwestie vond dat ik altijd en overal “uiterst rechts” moest rijden, want “dat staat in de wet” en ook “ik weet dat, want ik ben rijschoolhouder” en “jullie fietsers weten dat natuurlijk niet, want jullie kennen de regels niet” …
Toen ik hem er op wees dat hij, zoals wel meer automobilisten, art. 3 en 4 (*) van het RVV door elkaar haalt en - los daarvan - kennelijk om een punt te maken inhaalt over een zebrapad (verboden), ín een bocht (onverstandig) en vlak voor een kruising (onverstandig) daar nogal wat gevaarzetting voor nodig had, verdween hij in huis om “zijn boekjes” te halen, om zijn gelijk te onderstrepen.
Niet meer gezien.
(*) art. 3 RVV: bestuurders houden zo rechts mogelijk; art. 4 RVV voetgangers die gebruik maken van de rijbaan houden de uiterste zijde aan (dat nog los van het feit dat zo rechts mogelijk en uiterste zijde verder niet gedefinieerd is door de wetgever)