De laatste tijd maak ik wat langere fietstochten. Gisteren nog, een tochtje van zo’n 30 kilometer aan de zuidoostkant van de stad Groningen. Voor de echte toerfietser is 30 km natuurlijk niks, maar ik vind het al een heel eind.
Als ik meer dan een paar kilometer van huis ga dan neem ik altijd een fietspomp mee, en een bidon met water. Maar wat als je echt pech krijgt? Als je 15 km van huis bent is het een eind lopen. Hoe bereid je je voor?
Wat neem je mee om zelf pech te verhelpen? Pech die ik wel eens heb gehad onderweg (gelukkig altijd binnen loopafstand van huis), waren:
Lekke band
Klapband
Gebroken remkabel
Gebroken versnellingskabel
Gebroken zadel
Gebroken trapper
Kapotte verlichting
Wat je mee moet nemen om dat allemaal te kunnen repareren: steeksleutel 15, steeksleutel 10, dopsleutel 10, een dunne steeksleutel om de versnellingskabel vast te zetten, bandenlichters, kruiskop, reserveband, reservekabels… dat is allemaal nog te doen, maar ik ga niet met een extra zadel of trappers op pad.
Een andere optie is een bedrijf voor pechhulp inroepen. Wegenwacht voor de fiets, kost 48,50 per jaar, maar dan ben je ook lid van de promotieclub voor auto’s, waar ik niet zo’n fan van ben (van het promoten van autogebruik). Daarnaast heb je de pechhulp van FietsNED, waar je ook een abonnement voor kunt afsluiten, maar de website meldt nergens hoeveel zo’n abonnement kost.
Een onderwerp waar al veel paginas aan zijn gewijd.
De beste voorbereiding is hands on ervaring met fietsonderhoud.
Repareer je fiets zelf ! Leer improviseren.
Bike4travel en de Wereldfietser hebben er een boekje over geschreven.
Een ouder bericht over pech onderweg op dit forum.
Eigenlijk alleen spullen voor een lekke band te verhelpen. Meer heb ik nooit nodig gehad, behalve dan een losse kettingschakel, bij een gebroken ketting (mountainbike). Uiteraard geen chinese (of nog erger) banden.
Hier ook bandenplakspullen, een reserve binnenband, ducttape en een sleutel om het wiel los te krijgen. Vaak plak ik de band niet maar vervang hem en plak thuis de band weer. Ducttape om evt. de buitenband te tijdelijk verstevigen en ducttape is altijd handig.
Op vakantie heb ik wel eens een lekkende magura rem gehad. Voorzichtig met één werkende rem verder gereden naar de eerste fietsenmaker en daar laten repareren.
Wat betreft de andere genoemde problemen, eigenlijk nooit meegemaakt maar mocht het voorkomen dan steppend of lopend naar het dichtstbijzijnde OV punt, de dichtstbijzijnde fietsenmaker of naar huis.
het enige wat wij (mijn vrouw en ik) meenemen op fietsritjes zijn water, eten, bankpas, telefoon, pomp, bandenplakspul, multietool en opvouwbare stoeltjes.
Wel laten wij de fietsen 2x per jaar (voor- najaar) door de fietsenmaker nakijken en onderhouden, dus wij rijden niet door tot er iets kapot gaat voordat de fiets ‘bij de dokter komt’.
Ook op meerdaagse ritten (zonder de vrouw) gaat er naast de kampeerspullen en kleding niet meer mee. Zelfs geen spaken of extra binnenband.
Bij pech zou ik een fietsenmaker bellen of, als het op zondag/maandag is, een taxi om mij naar de dichtstbijzijnde overnachtingsplek te brengen. Bovendien zijn zelfs Nederlanders bereidt om je te helpen als je bij hen aanbelt.
Maar tot nog toe zelfs niet eens een boutje aangedraaid onderweg, laat staan een band geplakt; wat mij er nu aan herinnerd om de solutie eens te controleren
2 binnenbandjes, een mini-tool, 3 bandenlichters, een kettingschakel. Meer heb ik nooit nodig gehad. Zelden lekke banden onderweg, één keer een gebroken ketting. Oja, krom wiel na een val. Toen moest ik een stukje lopen.
Er is grote pech, en er is kleine pech.
Voor grote pech hoef je geen gereedschap en onderdelen mee te nemen.
Maar waar houd kleine pech op ?
23 paginas met meningen van ervaren fietsers.
